20 “अर्को के लबै म्हि खसि बिइ, ‘ओ चिब, क्हिइ पिंबै माराए सिक्का ङइ ह्रुमालर चोसि थेंल। चुर मुँ नाँ बिइ।
“च लिउँइँ माराए सिक्का घ्रि योंबै केब्छैं क्ल्हे ङाँर खसि बिइ, ‘चिब! क्हि आरुँइँबै क्ल्ह्योउँइँले खैंमुँ, आटाबै क्ल्ह्योउँइँले खुमुँ, धै सारो सैं प्ह्याबै म्हि मुँ बिसि ङइ सेल।
झाइले खी ह्याब् भन्दा ओंसों ह्रोंसए के लबै म्हिमैं च्युउलो हुइसि ‘ङ आएखन् समा चु माराए सिक्काउँइँले छों लद्,’ बिसि माराए सिक्का घ्रि घ्रि पिंइ।
“झाइले म्रुँइ चलाज्यै या बिइ, ‘क्हि सहर ङ्हए फिर क्ल्हे तल् योंब्मुँ।’
क्हि म्रोंसि ङ ङ्हिंइ, तलेबिस्याँ क्हि सारो सैं मुँबै म्हि मुँ। क्हिइ थेंइ आथेंबै सै किंल् म्हैम्, धै प्लुइ आप्लुबै सैन् खैंम्।’
तोगोन् त सिंधुँए जरर फेयाल् खाँइँमुँ छतसि छ्याँबै रो आरोबै सिंधुँमैं ताँन् थोवासि मिर झोंवाब्मुँ।”
येशूजी धबै अर्को ताँ बिइ, “ङइ बिबै ताँ आङिंस्याँ क्हेमैंइ तले ङने ‘ओ प्रभु, प्रभु’ बिमुँ?
छबिमा सियाबै लाजरस ज्युर म्होरबै ट्हि क्वेंनेन् बैरु त्होंयुइ। छले त्होंयुमा येशूजी चर्बै म्हिमैंने “चए ट्हि क्वें प्ल्हमिंसि च ह्याल् पिंन्,” बिइ।
येशूए क्रर फैबै ह्रुमल ट्हि क्वेंमैंने आरेल। च तिराइ तासि मुँल।
छतसि ठिक के लल् ह्रसेया आलबै म्हिइ पाप लम्।