14 “दिलेया चए ह्युलर्बै म्हिमैंइ च चिबलाइ आखोमल। छतसि चिब ह्याबै लिउँइँ ‘चु म्हि ङिए फिर म्रुँ तब ङि आसैदि,’ बिद् बिसि थेबै म्रुँ ङाँर चमैंइ स्यार्बो कुलइ।
ह्रोंसने बालु भों आरेस्याँ अर्को म्रुँ ह्रेंगोन् मुँमा चइ क्ह्रिबै ल्हागिर म्हि कुलब्मुँ।
झाइले खी ह्याब् भन्दा ओंसों ह्रोंसए के लबै म्हिमैं च्युउलो हुइसि ‘ङ आएखन् समा चु माराए सिक्काउँइँले छों लद्,’ बिसि माराए सिक्का घ्रि घ्रि पिंइ।
“दिलेया च चिब म्रुँ तसि एखबै तोदोंन् ह्रोंसइ मुइ पिंथेंबै के लबै म्हिमैं खी ङाँर हुइबर ल्हैदिइ। झाइले छों लसि चमैंइ कति कमदिइ बिसि क्होल् म्हैइ।
तारे ङलाइ आखोसि ‘म्रुँ आतरिगे’ बिब्मैं चुर पखसि ङए उँइँर सैवाद्।”
खी ह्रोंसए म्हिमैं ङाँर युइ, दिलेया ह्रोंसए म्हिमैंइ खीए फिर बिश्वास आल।
“ह्युलर्बै म्हिमैंइ क्हेमैं प्ह्रइ बिस्याँ, क्हेमैं प्ह्रब् भन्दा ओंसों चमैंइ ङलाइ प्ह्रब् ग बिसि क्हेमैंइ मैंन्।