9 ङ ठिक के लबै म्हि ग बिब् प्हैंसि अरूमैंलाइ तो धोंइ आङ्हाँबै को-कोइ म्हिमैंलाइ येशूजी चु अहान् बिइ,
अरू म्हिमैं ह्रोंसन् शुद्ध मुँ ङ्हाँम्, दिलेया चमैंइ ह्रोंसए सैंर्बै क्ह्रि आख्रुइमुँ।
दिलेया च म्हिइ ह्रोंस ठिक के लबै म्हि ग बिसि प्हैंबर “छ बिस्याँ ङए ङ्हेब्-ट्हुब् खाब् जा?” बिसि ङ्योएमा
छाब् म्रोंसि फरिसीमैं नेरो शास्त्रिमैंइ “चु म्हिइमि आछ्याँबै के लब्मैं या खोमन। झाइले चमैंने बालुन् चब् थुँब् लमन बिसि,” गनगन लबर होंइ।
धबै येशूजी चमैंने बिइ, “क्हेमैं म्हिमैंए उँइँरि ‘ङ छ्याँब धर्मि म्हि ग’ बिसि थेब प्हैंम्। दिलेया क्हेमैंए सैं न्होंर तो मुँ बिसि परमेश्वरजी सेम्। म्हिमैंए सैंर थेब ङ्हाँबै सै परमेश्वरए उँइँर तोइ आङिंबै सै ग।
फरिसीइ रासि सैं न्हों-न्हों छले प्राथना लइ, ‘ओ परमेश्वर, ङ क्हिलाइ धन्यबाद पिंमुँ, तलेबिस्याँ ङ अरू म्हिमैं धोंले लोब लब, स्योर तेब, च्हमिरिमैंए फिर आछ्याँबै सैं मैंबै म्हि आङिं, धै चु बालि रेबै म्हि धों तबै या ङ आङिं।
छले येशू जखायसए धिंर ह्याब् म्रोंसि “अच्या छाबै पापि म्हिए धिंरै या प्ह्रें तबर ह्याइ बिसि म्हिमैंइ खीए ताँ लबर होंइ।”
छ लब् म्रोंसि येशूलाइ न्हिम्तो लबै फरिसीइ सैं न्हों-न्हों “चु म्हि क्ह्रोंसेंन्ले अगमबक्ता ङिब् ग बिस्याँ चुइ खीलाइ छुइबै च्हमिरि खैतबै म्हि जा बिसि सेमल। चु पापि च्हमिरि ग!” बिबर होंइ।
यहूदीमैंइ येशूने बिइ, “क्हि सामरियाथें ग, क्हिलाइ मोंइ स्याइमुँ?” बिसि ङिइ बिबै ताँ ठिक आङिं वा?
चमैंइ चलाइ हौदिदै बिइ, “क्हि ग चए चेला तइ! ङिम् आङिं! ङिम् मोशाए चेलामैं ग।
छबिमा “क्हिम् पापर्न फिल! छाबै म्हिज्यै ङि लोमिंल् म्हैम्मा?” बिसि चमैंइ चलाइ च्हों धिंउँइँले बैरु तेवाइ।
छबिमा प्रभुजी ङने ‘ह्याद्, तलेबिस्याँ ह्रें-ह्रेंगोर्बै अरू ह्रेंमैं ङाँर ङइ क्हि कुल्मिंब्मुँ,’ बिइ।”
परमेश्वरजी म्हिलाइ खैले ठिक ठर्दिमुँ बिब चमैंइ वास्ता आल, बरु चमैंइ ह्रोंसइ लबै धर्म-कर्मइ परमेश्वरए उँइँरि ठिक ठर्दिल् म्हैइ। छतमा चमैं परमेश्वरए उँइँर ठिक ठर्दिबै घ्याँर प्रल् आङिं।
छतसि क्हि से आचब्मैंइ बिश्वासी अलिमैंलाइ तले छ्याब् ल्हैदिमुँ? झाइले क्हि ताँन् सै चब्मैंइ से आचबै बिश्वासी अलिलाइ तले च्योंब मैंमुँ? ङ्यो ताँन् परमेश्वरए उँइँर्न निसाफ लबै ल्हागिर राल् त्हुम्।
तोन्दोंरि सै चबै म्हिइ से आचबै म्हिलाइ च्योंब् मैंल् आत। छलेन से आचब्मैंइ तोन्दोंरि सै चब्मैंलाइ छ्याब् आल्हैदिरिगे, तलेबिस्याँ परमेश्वरजी च म्हिमैंलाज्यै या खीए सन्तान तल् पिंइमुँ।
ठिमइ बिबै ताँ आसेमा ङ सोगों मुँल, दिलेया ङइ ठमर्बै ताँ था सेबइले आछ्याँबै इच्छा भोंब तइ, ङ बिस्याँ सिल् त्हुइ।