8 ङ क्हेमैंने बिमुँ, खीजी ह्रोंसए म्हिमैंए ल्हागिरि युनन् निसाफ लमिंब्मुँ। दिलेया म्हिए च्ह धबै ह्युलर युमा बिश्वास लसि टिरिब्मैं खीजी त्होल् योंलै रो वा?”
परमेश्वर च सहरर मुँ; छतसि च तेयारिब् आरे; न्हाग छझँ मि छेनाले आम्रोंबर्न परमेश्वरजी च ल्होमिंब्मुँ।
ङ खोंयोंइ म्हाँया लम् बिसि ल्हें म्हिमैंइ प्हैंम्, दिलेया भर लल् खाँबै म्हि खाबइ त्होल् खाँमुँ?
तलेबिस्याँ ‘ङ परमेश्वरजी कुल्मिंबै म्रुँ ख्रीष्ट ग’ बिसि स्योर तेब्मैं खब्मुँ। चमैंइ थे-थेबै चिनुमैं नेरो प्लेटोयान् तबै केमैं लसि उँइँब्मुँ, धै परमेश्वरजी त्हाँबै म्हिमैं खेंमैं ङाँइ बोल् म्हैब्मुँ।
छबिमा येशूजी चने बिइ, “स्येलमैंला टिबै रो मुँ, नमेमैंला च्हों मुँ, दिलेया ‘म्हिए च्हलम्’ क्र क्ह्युबै क्ल्ह्यो या आरे।”
लोब लसि चमैंइ स्योलिबै ताँमैं पार्दिसि क्हेमैंउँइँलेन् फायदा किंब्मुँ। छतसि ओंसों ओनोंन् चमैंए ल्हागिर परमेश्वरजी दण्ड तोक्दिथेंइमुँ। चमैंए नास तबै त्हे तबर होंइमुँ।