38 छ बिब् थेसि चइ “ओ दाऊदए च्ह येशू! ङए फिर ल्हयो लमिंन्,” बिसि ओरइ।
ओ याहवेह, क्हिजी खोंयोंइ आनुबै म्हाँया लमुँ। तलेबिस्याँ क्हिजी ताँन् म्हिमैंलाइ ह्रों-ह्रोंसइ लबै के अन्सार्बै नों सै पिंम्।
छले सल् लमिंब् म्रोंसि चर्बै म्हिमैं प्लेटोयासि “चु म्हि ङ्योए खे दाऊद म्रुँए च्ह मुइ उ?” बिबर होंइ।
च क्ल्ह्योउँइँले कनान ह्रेंर्बै च्हमिरि घ्रि ओरदै खसि येशूने बिइ, “ओ प्रभु, दाऊदए च्ह, ङए फिर ल्हयो खमिंन्। ङए च्हमि मोंइ स्यासि बेल्ले ह्रुगुदिइमुँ।”
झाइले ख्रो पिंबै खेगि चिब्मैं नेरो शास्त्रिमैंइ येशूजी लबै औदिबै केमैं म्रोंइ, धै “दाऊदए च्हए जय जय तरिगे!” बिसि कोलोमैंइ मन्दिरर ओररिब् चमैंइ थेइ। छतमा चमैं बेल्ले ह्रिस खसि
खीए लिलि ओंसों प्रब्मैंइ छले ओरल, “दाऊदए च्हए जय जय तरिगे! याहवेहए मिंर खबै म्हिला आशिक तरिगे! धाँसे थेबै परमेश्वरए जय जय तरिगे!”
येशू च क्ल्ह्योउँइँले ह्यामा कनमैं ङ्हिंइ “ओ दाऊदए च्ह, ङिए फिर ल्हयो खमिंन्,” बिसि ओरदै येशूए लिलि ल्हैदिइ।
म्हिमैंइ चने बिइ, “नासरतथें येशू चु घ्याँउँइँलेन् खसिन् मुँ।”
घ्याँर प्रबै म्हिमैंइ “तले छले ओरल?” बिसि चलाइ हौदिइ। दिलेया “ओ दाऊद म्रुँए कुलर्बै च्ह! ङए फिर ल्हयो खमिंन्,” बिसि च झन् ओरइ।
चु सैं तोंबै ताँ खीए च्ह येशू ख्रीष्टए बारेर ग। खी म्हि तसि स्योंम्बै दाऊद म्रुँए खलकर फिइ।
येशूजी बिइमुँ, “क्हेमैं ङए फिर बिश्वास लब्मैंए ल्हागिर चु ताँ बिमिंबर ह्रोंसए स्वर्गदूत ङइ कुल्मिंइमुँ। ङ दाऊदए सन्तानर्बै मुल खे ग। न्हाँगर्बै चारबै मुसारा ङन् ग।”