20 परमेश्वरए छ्वेर्बै ताँ क्हिइ आसे वा? ‘व्यभिचार आलदु, म्हि आसैदु, आह्योदु, स्योर आतेदु धै ह्रोंसए आबा-आमाइ बिब ङिंनु,’ बिसि चर प्ह्रिइमुँ,” आङिं वा।
येशूजी चने बिइ, “क्हिइ ङने तले स्वाब बिमुँ? परमेश्वर बाहेक अरू खाबै या स्वाब आरे।
चइ बिइ, “चु ताँमैंम् ङइ फ्रेंसि ओंनोंन् लइमुँ।”
मोशाइ प्ह्रिबै ठिममैं न्होंरि “ब्यभिचार आलदु, म्हि आसैदु, आह्योदु, लोब आलदु,” बिबै ताँमैं मुँ। दिलेया “ह्रोंसलाइ धोंले ङ्हेब् ट्हुब्मैंलाज्यै या म्हाँया लद्” बिबै ताँ ङिंस्याँ ठिमर बिबै ताँन् ताँ लब् धोंन् तम्।
छतसि ठिमर्बै ताँमैं छेनाले म्हाँदिलै या परमेश्वरए उँइँरि ठिक ठर्दिल् आखाँ। तलेबिस्याँ ठिमर्बै ताँउँइँलेन् म्हिमैंइ पाप तो जा बिसि सेम्।
परमेश्वरजी स्योंम्बै मोशालाइ पिंबै ठिमर्बै मुख्य ताँमैं न्होंर छले प्ह्रिइमुँ, “क्हेमैंइ ह्रोंसए आबा-आमाए मान लद्।” बाछा फैसि परमेश्वरजी क्हेमैंने ललन् त्हुम् बिबै ओंसोंबै के चुन् ग।
ओ कोलोमैं, आबा-आमाइ बिबै तामैं ङिंन्, तलेबिस्याँ क्हेमैंइ आबा-आमाइ बिब ङिंस्याँ परमेश्वर सैं तोंम्।