17 क्ह्रोंसेंन्ले ङ क्हेमैंने बिमुँ, ह्रोंसए आबा-आमाइ बिब चु च्योंबै कोलोमैंइ ङिंम्। छतसि क्हेमैं या परमेश्वरजी बिब् ङिंन्। आङिंइ बिस्याँ क्हेमैं परमेश्वरए ग्याल्सर होंल् योंरिब् आरे।”
बिइ, “क्ह्रोंसेंन्ले ङ क्हेमैंने बिमुँ, क्हेमैंए सैं एसि छाबै च्योंबै कोलोमैंल् धों तबै सैं आप्ह्यास्याँ क्हेमैं स्वर्गर्बै ग्याल्सर खोंयोंइ होंल् योंरिब् आरे।
दिलेया येशूजी बिइ, “कोलोमैं ङ ङाँर खल् पिंन्, चमैं आक्वेद्। तलेबिस्याँ स्वर्गर्बै ग्याल्स छाबै कोलोमैंए ल्हागिर्न ग।”
क्ह्रोंसेंन्ले ङ क्हेमैंने बिमुँ, च्योंबै कोलोमैंइ [खेंमैंए आबा-आमाए फिर छेनले भर लब्] धोंले, परमेश्वरए फिर भर थेंसि म्हाँदिब्मैंइ मत्त्रे परमेश्वरउँइँले आशिक योंब्मुँ, धै परमेश्वरए ग्याल्सर होंब्मुँ।”
दिलेया येशूजी कोलोमैं ह्रोंस ङाँर हुइसि चेलामैंने बिइ, “कोलोमैं ङ ङाँर खल् पिंन्। चमैंलाइ आखो आबिद्, तलेबिस्याँ परमेश्वरए ग्याल्स चुमैं धों तब्मैंल् ग।
ओ अलि-अङाँमैं, च्हैंब्-मैंब् लल् त्हुबै केर कोलोमैं धों आतद्। आछ्याँबै केर कोलोमैं धों तद्, दिलेया च्हैंब्-मैंब् लल् त्हुबै केर पाको म्हि धों तद्।
क्हेमैं परमेश्वरए ताँ ङिंबै प्हसेमैं तबइले ओंसों येशूलाइ ङो आसेमा लबै आछ्याँबै केमैं तारे आलद्।
बरु भर्खर फिबै कोलोमैंइ ङ्हे म्हैब् धोंले सैं भोंब् लमिंबै परमेश्वरए ताँ म्हैद्। छ लस्याँ परमेश्वरए फिर लबै क्हेमैंए बिश्वास बडिदै ह्याल् खाँब्मुँ।