5 कुल्मिंबै चेला चिब्मैंइ प्रभुने बिइ, “ओ प्रभु, ङिए बिश्वास बडिमिंन्।”
येशूजी ओंसोंन् कुल्मिंबै चेला चिब्मैं खी ङाँर एखइ। धै खेंमैंइ तो तो लइ बिबै ताँ नेरो तो तो लोमिंइ बिबै तोन्दोंरि ताँ येशूने बिइ।
झाइले च कोलोए आबाइ युन्ले थेबै कैले बिइ, “ङइ क्हिए फिर बिश्वास लम्, ङए बिश्वास आभोंमा ङए बिश्वास भोंब लमिंन्।”
च कोलोए आमा म्रोंसि येशूए सैंर बेल्ले ल्हयो खसि चने “आक्रोद्,” बिइ।
चु ताँ थेसि यूहन्नाइ ह्रोंसए चेलामैं न्होंर्बै म्हि ङ्हिं प्रभु येशू ङाँर चु ताँ ङ्योएबर कुलइ, “युल् त्हुबै म्रुँ ख्रीष्ट क्हिन् उ? ङिइ अर्को म्हिए घ्याँ ङ्ह्योल् त्हुब् जा?”
तलेबिस्याँ ख्रीष्टजी ङलाइ तआन् सैए फिर ट्होबै भों पिंइमुँ। छतसि ङइ चु ताँन् सै लल् खाँम्।
ओ अलि-अङाँमैं, क्हेमैंए ल्हागिर ङिइ परमेश्वरलाइ खोंयोंन् बिलै धन्यबाद पिंलन् त्हुम्। छ लब ठिक मुँ, तलेबिस्याँ क्हेमैंइ लबै प्रभु येशूए फिर्बै बिश्वास बडिसि ह्रों-ह्रोंसए न्होंरै या घ्रिइ घ्रिने झन् ल्हें म्हाँया लरिइमुँ।
ङ्योए बिश्वास सुरु लब नेरो बिश्वास पूरा लमिंबै येशूलाइ मत्त्रे ङ्ह्योले। खीजी लिउँइँ तखबै सुखा मैंसि म्हिमैंइ खीए आब्रु वालेया तो धोंइ आङ्हाँन्ले क्रूसर्बै थेबै दुःख नोमिंइ। धै तोगो खी परमेश्वरए राजगद्दिए क्योलोउँइँ क्हुँइमुँ।