31 “दिलेया अब्राहामइ चने बिइ, ‘मोशा नेरो अगमबक्तामैंए ताँ आक्वेंस्याँ म्हि घ्रि सिबउँइँले सोगों तसि चमैं ङाँर ह्याना बिलेया चमैंइ क्वेंरिब् आरे।’”
परमेश्वरजी येपेतए क्ल्ह्यो-न्हें ल्हें लमिंरिगे! धै च शेमने क्ह्रिसि बालुन् टिरिगे! कनान बिस्याँ शेमए केब्छैं तरिगे।”
“च प्ल्होबै म्हिइ धबै बिइ, ‘आङिं, बाज्यू अब्राहाम, चमैंइ प्ह्रिबै ताँ आक्वेंलै या सियाबै म्हिमैंउँइँले घ्रि सोगों तसि चमैं ङाँर ह्याइ बिस्याँ बल्ल चमैंइ ह्रोंसए आछ्याँबै केमैंउँइँले सैं एसि परमेश्वरए ताँ क्वेंब्मुँ।’
येशूजी ह्रोंसए चेलामैंने बिइ, “म्हिलाइ पापर च्होवाबै सैमैं खैलेबिलेन् खब्मुँ, दिलेया आछ्याँबै पाप केमैं लबर ल्हैदिबै म्हिइ थेबै सजैं योंब्मुँ।
दिलेया क्हेमैंइ मोशाइ प्ह्रिबै ताँमैं आक्वें बिस्याँ, ङइ बिबै ताँ खैले क्वेंमुँ?”
पावल च्हों धिंर ह्यासि म्हैंन सोंल् समन् परमेश्वरए ग्याल्सए बारेर चमैंने आङ्हिंन्ले छलफल लसि म्हिंमैंइ क्होरिगे बिसि लोमिंरिइ।
अग्रिपासइ पावलने बिइ, “तिस्यार्न क्हिइ ङ ख्रीष्टियान लल् म्हैल् वा?”
च लिउँइँ चमैंइ पावलए ताँ थेबर त्हिंइ घ्रि तोक्दिइ। छतमा ल्हें म्हि पावल टिबै क्ल्ह्योर खइ। धै चइ न्हाँगउँइँले ङेसा समा परमेश्वरए ग्याल्सर्बै ताँमैं लोमिंइ। चइ मोशाइ पिंबै ठिम नेरो अगमबक्तामैंए कितबमैंउँइँले पावलइ परमेश्वरए ग्याल्सर्बै ग्वाइ पिंसि यशूए बारेर्बै ताँमैं क्होमिंबै भों लरिल।
छतसि ङिइ बिबै सैं तोंबै ताँ नास तब्मैंए ल्हागिर मत्त्रे हुथेंब् धों तइमुँ।
छतसि परमेश्वरने ङ्हिंल् त्हुम् बिब् सेसि ङिइ अरू म्हिमैंलाइ प्रभुए बारेर लोमिंम्। ङि खैब मुँ बिब परमेश्वरजी सेइमुँ, झाइले ङिइ खैले छ्ह थोइमुँ बिब क्हेमैंइ छेनाले था सेरिगे बिब ङए सैंर मुँ।