27 “छबिमा च प्ल्होबै म्हिइ बिइ, ‘छ बिस्याँ, ओ बाज्यू, ङ यो छ्युँ लमुँ क्हिइ लाजरस ङए आबाए धिंर कुल्मिंन्।
ओ याहवेह, च म्हिमैंइ चु ह्युलर्बै सै मत्त्रे म्हैम्, क्हिए योजी च म्हिमैं ङाँइँले ङ जोगेमिंन्। क्हिजी खोबै म्हिमैंलाइ बिस्याँ, क्हिजी चल् पिंम्, चमैंए च्ह-च्हमिमैंए ल्हागिरै या तोन्दोंरि योल्ले-ख्युल्ले पिंमुँ, धै खेंमैंए प्हसेमैंए ल्हागिर चमैंइ ल्हें सै न्होर साँथेंइमुँ।
तारेबै दे त्हेर्न दुष्ट म्हिमैं नास तयाब्मुँ; क्हिइ म्हैले या चमैं योंरिब् आरे।
ह्रोंसए फिर भर थेंबै म्हिमैंए गति या छाबन् तम्; धै चमैंए लिलि प्रसि चमैंए ताँ क्वेंब्मैंए गति या छाबन् तम्। तिस्याँदे मैंन्
छतसि परमेश्वरजी क्हिलाइ योगोर्लेन् नास लवाब्मुँ; क्हिए तम्बुउँइँलेन् खीजी क्हि चैंबोब्मुँ, सोगोंमैंए ह्युलउँइँले खीजी क्हि स्युसि भ्योंवाब्मुँ। तिस्याँदे मैंन्
चुर्बै म्हिमैं छुइले चर ह्याल् आखाँरिगे, धै चर्बै म्हिमैं या चुर ङि ङाँर खल् आखाँरिगे बिसि क्हेमैं नेरो ङिए म्हाँजोरि बेल्ले थेबै गैरु होंल्दों मुँ।’
तलेबिस्याँ ङए त्येमैं ङ्हउलो चर मुँ। चमैं या चु नर्गर आयुरिगे बिबै ल्हागिर लाजरस ह्यासि चु दुःख योंबै क्ल्ह्योए बारेर्बै ताँ चमैंने बिमिंरिगे।’