26 चुर्बै म्हिमैं छुइले चर ह्याल् आखाँरिगे, धै चर्बै म्हिमैं या चुर ङि ङाँर खल् आखाँरिगे बिसि क्हेमैं नेरो ङिए म्हाँजोरि बेल्ले थेबै गैरु होंल्दों मुँ।’
क्युमैं धोंले चमैं क्रोंर ह्याल् त्हुम्, चमैंलाइ कालइ बोयाम्! ठिक के लब्मैंन् चमैंए फिर न्हाँगन् क्ल्हे तब्मुँ। चमैं टिबै क्ल्ह्योउँइँले ह्रेंगोर चमैंए ज्यु क्रोंर क्राँयाब्मुँ।
“ओ परमेश्वरलाइ आमैंब्मैं, छेनाले मैंन्। आमैंस्याँ ङइ क्हि कुदु-कुदु लवाब्मुँ, क्हिलाइ फ्रेमिंब खाबै तरिब् आरे!
“छतसि चुमैंइ खोंयोंइ आखाँबै दण्ड योंब्मुँ, दिलेया ठिक के लब्मैंइ बिस्याँ खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंब्मुँ।”
ङ क्हिने बिमुँ, क्हिइ फोल् त्हुबै मुइ घ्रि-घ्रिले आफोन् समा क्हि खैलसे या झेलउँइँले त्होंल् योंरिब् आरे।”
“दिलेया अब्राहामइ बिइ, ‘बाबु, क्हिइ मैंन्। क्हिए छ्हर छ्याँ-छ्याँबै सैमैं योंसि क्हिइ सुखले छ्ह थोइ। दिलेया लाजरसइ दुःखै दुःखर्न छ्ह थोइ। दुःख योंलेया चइ परमेश्वर मैंइ, क्हिइ बिस्याँ परमेश्वर खोंयोंइ आमैं, ङम् ङन् ग बिसि टिइ। छतसि तोगो लाजरसइ चुर सुख योंइमुँ, क्हिइ बिस्याँ चर दुःख योंइमुँ।
“छबिमा च प्ल्होबै म्हिइ बिइ, ‘छ बिस्याँ, ओ बाज्यू, ङ यो छ्युँ लमुँ क्हिइ लाजरस ङए आबाए धिंर कुल्मिंन्।
परमेश्वरए च्हए फिर बिश्वास लब्मैंने खोंयोंइ आनुबै छ्ह मुँ। परमेश्वरए च्हइ बिबै ताँ आङिंब्मैंइ खोंयोंइ आनुबै छ्ह योंल् आखाँ, दिलेया परमेश्वरए दण्ड खोंयोंइ बिलै चए फिर तरिम्।”
झाइले च ह्रेंमैंलाइ लुबै स्योर्गुलाइ बारुदए थाँ खबै लुँरिबै मिए होंल्दोंर भ्योंवाइ। च खेदो नेरो स्योर तेबै अगमबक्तालाज्यै या ओंसोंन् चर भ्योंवाल। चर चमैंइ त्हिंयाँ म्हुँइँस खोंयोंन् बिलै थेबै दुःख योंल् त्हुब्मुँ।
आछ्याँबै के लब्मैंइ आछ्याँबै केन् लरिगे, छेरन् ङ्हाँबै केमैं लब्मैंइ छेरन् ङ्हाँबै केन् लरिगे। झाइले छ्याँबै केमैं लब्मैंइ छ्याँबै केमैंन् लरिगे, परमेश्वरलाइ म्हाँदिब्मैइ अझै परमेश्वरलाइ म्हाँदिरिगे।”