24 “चइ कै तेसि बिइ, ‘ओ बाज्यू अब्राहाम, ङए फिर ल्हयो खसि लाजरस ङ ङाँर कुल्मिंन्। चए योरि क्युर प्ल्हुँसि ङए सुँर झोंमिंरिगे। तलेबिस्या ङ चु मिए राबर थेबै दुःख योंरिइमुँ।’
“च लिउँइँ खीजी ह्रोंसए त्हेब्रे हारइ टिब्मैंने ‘ओ सराप योंबै म्हिमैं! ङ ङाँइँले ह्रेंगो तयाद्। दियाबलस नेरो चए दूतमैंए ल्हागिर बनेथेंबै खोंयोंइ आसिबै मिर ह्याद्,’ बिब्मुँ।
‘ङि यहूदीमैं परमेश्वरजी त्हाँबै म्हि अब्राहमए खलकर्बै तसेरो ङि परमेश्वरए सजैंउँइँले स्योल् योंब्मुँ,’ बिसि ह्रों-ह्रोंसन् बिआप्रद्। तलेबिस्याँ ङ क्हेमैंने बिमुँ, परमेश्वरजी अब्राहमए ल्हागिर चु युँमाउँइँले या सन्तान् लमिंल् खाँम्।
दिलेया ङ क्हेमैंने बिमुँ, ह्रोंसए अलिने ह्रिस खबै म्हिइ दण्ड योंम्, धै ह्रोंसए अलिने म्हि आच्हिल्ले पोंबै म्हिइ थेबै म्हि च्होंए उँइँर रामा ज्वाफ पिंल् त्हुम्। छलेन ह्रोंसए अलिने ‘क्हि आमादु’ ग बिबै म्हि नर्गर्बै मिर फेल् त्हुब्मुँ।
“च प्ल्होबै म्हिइ धबै बिइ, ‘आङिं, बाज्यू अब्राहाम, चमैंइ प्ह्रिबै ताँ आक्वेंलै या सियाबै म्हिमैंउँइँले घ्रि सोगों तसि चमैं ङाँर ह्याइ बिस्याँ बल्ल चमैंइ ह्रोंसए आछ्याँबै केमैंउँइँले सैं एसि परमेश्वरए ताँ क्वेंब्मुँ।’
येशूजी चने बिइ, “तिंयाँ चु धिंर्बै म्हिमैंइ मुक्ति योंइमुँ, तलेबिस्याँ चु या अब्राहामए सन्तान ग।
छतसि क्हेंमैए सैं परमेश्वरउँइँ एसि छ्याँबै के लसि उँइँन्। ‘ङि यहूदीमैं परमेश्वरजी त्हाँबै म्हि अब्राहामए कुलर्बै सन्तानमैं ग। छतसि ङिइ परमेश्वरउँइँले सजैं आयों बिसि क्हेमैंइ आमैंन्’ तलेबिस्याँ परमेश्वरजी चु युँमाउँइँले या अब्राहामए ल्हागिर सन्तानमैं लमिंल् खाँम्।
येशूजी चने बिइ, “परमेश्वरए आशिक नेरो क्हिने क्यु ह्रिबै म्हि क्हिइ ङो सेस्याँ क्हिइ ङने क्यु ह्रिमल, धै खीजी खोंयों बिलै सोल् लमिंबै क्यु क्हिलाइ पिंमल।”
दिलेया ङइ पिंबै क्यु थुँब्मैं खोंयोंइ क्यु पिरिब् आरे। तलेबिस्याँ ङइ पिंबै क्यु चए न्होंर खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंबै ल्हागिरि प्योरिबै मुल तब्मुँ।”
धबै चाडए लिउँबै मुख्य त्हिंइर, येशू ताँन् म्हिमैंए ओंसों रासि थेबै कैले छ बिइ, “खाबै या क्यु पिइ बिस्याँ च ङ ङाँर खरिगे धै थुँरिगे।
ज्युर चिनु लब् भन्दा ओंसोंन् अब्राहामइ परमेश्वरए फिर बिश्वास लइ। छतसि ज्युर चिनु लबै यहूदीमैं या अब्राहामइ धोंलेन् परमेश्वरए फिर बिश्वास लइबिस्याँ चमैंए खे अब्राहामन् ग।
परमेश्वर ङो सेल् आङिंब्मैं नेरो ङ्योए प्रभु येशूउँइँले खबै सैं तोंबै ताँ आक्वेंब्मैं ताँनलाइ खीजी दण्ड पिंब्मुँ।
अरूए फिर ल्हयो आखबै म्हिए फिर परमेश्वरज्यै या ल्हयो खरिब् आरे। दिलेया अरूए फिर ल्हयो खइ बिस्याँ, परमेश्वरजी निसाफ लमा क्हेमैं फिरै या ल्हयो खमिंब्मुँ।
ङ्योए ले या मि धों तब् ग। ज्युर्बै सैमैं न्होंर ङ्योलाइ पापर च्होवाबै सै चुन् ग। चुइ ताँन् ज्यु पापर च्होवाम्। धै ङ्योइ छ्ह थोमा ङ्योए लेइ नर्गए मि धों तसि लल् त्हुबै केमैंर मि त्हवाम्।
दिलेया परमेश्वरए फौजमैंइ च खेदो नेरो स्योर तेबै अगमबक्तालाइ क्हाइ। (च स्योर तेबै अगमबक्ताइ च खेदोए उँइँर ओंसों औदिबै चिनुमैं लसि खेदोए छाप किंब्मैं नेरो चए कुए पूजा लब्मैंलाइ स्योलिबै ताँ पोंसि चमैंए सैं खेंमैं ङाँइ च्यारवाल।) छतसि चमैं ङ्हिं सोगोंन् मि लुँरिबै बारुदए होंल्दोंर भ्योंवाइ।
खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंब्मैंए मिं प्ह्रिबै कितबर मिं आरेबै म्हिमैंलाइ परमेश्वरजी च मि मुँबै होंल्दोंर भ्योंवाइ।
च लिउँइँ च स्वर्गदूतइ खोंयोंइ आखाँबै छ्ह पिंबै क्यु मुँबै स्यों ङलाइ उँइँइ। च स्यों बेल्ले टल्कदिबै तुथु धोंले वाँ-वाँ ब्योंब् मुँल। च स्यों परमेश्वर नेरो क्यु च्हजए राजगद्दिउँइँले त्होंसि,