20 दिलेया लाजरस बिबै ङ्हाँदु म्हि घ्रि मुँल। चए ज्यु तिगोंन् पोर मुँल। चलाइ अरू म्हिमैंइ प्लबै म्हिए तगारर्न पखसि थेंमिंमल।
ठिक के लबै म्हिए फिर ल्हें दुःखमैं खमुँ, दिलेया याहवेहजी चए ताँन् दुःखउँइँले फ्रेमिंम्।
त्हिंतिमिन् ङइ दुःख योंइमुँ; धै न्हाँग ह्रोंसे ङइ दण्ड योंल् त्हुइमुँ।
च लिउँइँ पत्रुस बैरु ह्युउँइँ ह्यारिमा चरै या अर्को केब्स्योइ चलाइ म्रोंसि “चु म्हि नासरतथें येशूने बालु मुँल बिसि चर मुँबै म्हिमैंने,” बिइ।
येशूजी धबै बिइ, “छाबै प्लबै म्हि घ्रि मुँल। चइ सै ल्हें फेबै छ्याँबै क्वेंमैं खिमल। त्हिंइ ह्रोंसे लिं-लिंबै चबै सैमैं चसि मजाले त्हिंइ थोमल।
‘प्ल्होबै म्हिइ चब् चमा सर तेयाबै क्हें ठाँडा-ठुँडे चल् योंम् उ?’ ङ्हाँसि लाजरस ङाँइ ङ्ह्योरिमल। दिलेया चल् आयोंमल, च मत्त्रे आङिं, नगिमैं खसि चए पोरमैं ल्हेंमल।
बेथानिया बिबै नाँसर्बै लाजरस बिबै म्हि घ्रि नरिल। लाजरसए आनामैं मरियाम नेरो मार्था या च नाँसर्न टिमल।
च त्हेर म्हिमैंइ फिब् ओंनोंबै डुँड् तबै म्हि घ्रिलाइ नोसि पखमल। मन्दिर न्होंर खब्मैंने भिक् ह्रिरिगे बिसि म्हिमैंइ च म्हि त्हिंइ ह्रोंसे मन्दिरर्बै “छ्याँबै मिं” बिबै म्रार पखसि थेंमिंब्रें लमल।
परमेश्वर म्हाँदिबै म्हि ङ्हाँदु मुँलेया “परमेश्वरजी ङलाइ थेब लमिंइमुँ!” बिसि चइ सैं थेब लरिगे।
ओ ङए खोबै अलि-अङाँमैं, ङए ताँ थेद्, परमेश्वरजी चु ह्युलर्बै ङ्हाँदुमैंलाइ खीए फिर्बै बिश्वासर भोंब् लमिंसि स्वर्ग ग्याल्सर्बै हगवालमैं तबर त्हाँब, आङिं वा? खीलाइ म्हाँया लब्मैंने चु ग्याल्स पिंम् बिसि खीजी बाछा फैब, आङिं वा?