32 तिंयाँ ङ्योइ भत्यार लसि बेल्ले सैं तोंल् त्हुम्। तलेबिस्याँ क्हिए अलि सियाल, सोसि खइ, म्हयालेया योंइ।’”
ङलाइ सैं तोंबै ताँ नेरो आनन्द तबै ताँमैं थेल् पिंन्; क्हिजी त्हुल भुँ लवाबै ङए ह्रिबमैं सरिगे धै ङ सैं तोंल् योंरिगे।
[तलेबिस्याँ म्हिए च्ह म्हयाबै म्हिमैं म्हैसि जोगेमिंबर युब् ग।]
तलेबिस्याँ चु ङए च्ह सियाल, दिलेया सोसि खइ; म्हयाल, दिलेया योंइ।’ छतसि चमैं सैं तोंदै भत्यार लसि चब् थुँब लबर होंइ।
“छबिमा आबाइ चने बिइ, ‘ठागु, क्हिम् खोंयोंन् बिलै ङने बालुन् मुँ। ङने मुँबै सै न्होर ताँन् क्हिलन् ग।
परमेश्वरजी कुल्मिंबै म्हिए च्ह चु ह्युलर युसि चमा, थुँमा ‘चुम् चप्ला प्हाको बालि रेब्मैं नेरो पापिमैंए थु मुँनमैं,’ बिसि क्हेमैंइ बिम्।
तलेबिस्याँ परमेश्वरजी चमैंलाइ त्याग्दिवामा ताँन् ह्युलर्बै म्हिमैं परमेश्वरए म्हि तइबिस्याँ परमेश्वरजी चमैंलाइ खी ङाँइ एपमा तो तब्मुँ? चमैं सिसि धबै सोगों तब् धोंन् तब्मुँ।
ठिमर्बै ताँ ठिम म्हाँदिब्मैंए ल्हागिर्न बिब ङिइ सेइमुँ। छतमा ताँन् ह्युलर्बै म्हिमैं परमेश्वरए उँइँर निसाफर रामा खाबज्यै या तोइ पोंबै घ्याँ आरे।
ताँन् म्हिमैं स्योर्गु मुँलेया परमेश्वर क्ह्रोंसेंन्बै मुँ, खीजी स्योर आते। “क्हिजी क्ह्रोंसेंन्बै ताँ पोंमुँ, निसाफ तबै त्हेर क्हि ट्होगों तब्मुँ,” बिसि परमेश्वरए छ्वेर प्ह्रिइमुँ।