28 “चु ताँ थेसि च्ह थेब बेल्ले ह्रिस खसि धिं न्होंर ह्याल् आङिं। छतमा आबा बैरु त्होंसि च वाँबर होंइ।
परमेश्वरजी योनाने बालु बिइ, “लौकाए धुँ सियामा क्हि च्हौ थेबै ह्रिस तले खल?” योनाइ बिइ, “ङ ह्रिस खब ठिक मुँ! ङ च्हौ ल्हें ह्रिस खइ ङ सिबर होंइ!”
चमैंइ ह्रोंसए नों सै योंबै लिउँइँ क्ल्हेए बिरोधर पोंबर होंइ।
झाइले कोर खबै म्हि घ्रि येशू ङाँर खसि च्हि तुँसि “ङलाइ सल् लमिंदा ङ्हाँस्याँ क्हिजी चु नबउँइँले ङ सल् लमिंल् खाँम् बिसि यो छ्युँ लइ।”
झाइले येशूजी बिइ, “यरूशलेमथेंमैं, ओ यरूशलेमथेंमैं, क्हेमैंइ अगमबक्तामैं सैवाइमुँ, छलेन क्हेमैं ङाँर खब्मैंलाज्यै या युँमाइ प्रिंइ। नग आमाइ प्हसेमैं प्ह्याइ हुब् धोंले ङइ ल्हें खे क्हेमैंलाइ हुल् म्हैइ, दिलेया क्हेमैं आङिं।
छाब् म्रोंसि फरिसीमैं नेरो शास्त्रिमैंइ “चु म्हिइमि आछ्याँबै के लब्मैं या खोमन। झाइले चमैंने बालुन् चब् थुँब् लमन बिसि,” गनगन लबर होंइ।
“के लबै म्हिइ बिइ, ‘क्हिए अलि खइमुँ, छले च छेनाले एखब् म्रोंसि क्हिए आबा सैं तोंसि ङ्यो बाजा ह्रादै सेदै प्रिंदै सैं तोंदै चब् थुँब् लले बिसि छोबै क्यु सैसि भत्यार लइमुँ।’
दिलेया चइ आबाने बिइ, ‘च्हौ ल्हें बर्ष समा ङइ क्हिए केब्छैंइ धोंले के लइ। क्हिइ ल्हैदिबै के तो मुँलेना ङइ आल! आबिमल। दिलेया ङइ तो योंइ? सैं तोंल्ले थुमैंने स्योगैं चरिगे बिसि क्हिइ र-झज घ्रि या ङ आपिं।
ह्रोंसइ लबै आछ्याँबै केमैं पिसि परमेश्वरउँइँ सैं एइस्याँ म्हिमैंइ पाप क्षमा योंम् बिबै ताँ ओंसों यरूशलेमर बिप्रबइले ताँन् ह्रें-ह्रेंर्बै म्हिमैंने बिमिंल् त्हुम्।
छले चरिमा फरिसीमैं नेरो चमैं न्होंर्बै शास्त्रिमैंइ येशूए चेलामैंए बिरोधर गनगन लसि “चु बालि रेब्मैं नेरो पापिमैंने क्हेमैंइ तले चब्-थुँब् लल?” बिबर होंइ।
छ लब् म्रोंसि येशूलाइ न्हिम्तो लबै फरिसीइ सैं न्हों-न्हों “चु म्हि क्ह्रोंसेंन्ले अगमबक्ता ङिब् ग बिस्याँ चुइ खीलाइ छुइबै च्हमिरि खैतबै म्हि जा बिसि सेमल। चु पापि च्हमिरि ग!” बिबर होंइ।
छले च्हौ ल्हें म्हि खब् म्रोंसि बिश्वास आलबै यहूदीमैं बेल्ले ह्रिस खइ, धै पावलइ बिबै ताँ थोसि चलाइ आछ्याँन्ले स्यारइ।
दिलेया यहूदीमैंइ परमेश्वरलाइ म्हाँदिबै थेबै कुलर्बै च्हमिरिमैं नेरो च सहरर्बै चिब्मैं सुरिदिवामा चमैंइ पावल नेरो बारनाबासए बिरोध लसि चमैंलाइ खेंमैंए ह्युलउँइँले ल्हावाइ।
च लिउँइँ एन्टिओखिया नेरो आइकोनियनउँइँले को-कोइ यहूदीमैं चर फेखइ, धै चमैंइ चर्बै म्हिमैं वाँसि पावललाइ युँमाइ ल्हिल् पिंइ, धै पावल सियाइ बिब् मैंसि सहर बैरु चैं बोइ।
दिलेया चमैंए ताँ आक्वेंबै यहूदीमैंइ बिस्याँ अरू ह्रेंमैं होंसिदिसि प्रभुए फिर बिश्वास लबै अलि-अङाँमैंए बिरोध लसि चमैंए सैं ककाँ क्युँक्युँ ङ्हाँन् लवाइ।
छतसि ङ चु ताँ धबै ङ्योएम्: यहूदीमैंइ चु सैं तोंबै ताँ आक्हो वा? क्होबमि क्होइ दिलेया आक्वें। ओंसों परमेश्वरजी मोशाउँइँले यहूदीमैंने छ बिल, “ङलाइ ङो आसेबै म्हिमैंउँइँलेन् ङइ क्हेमैंलाइ चमैंए फिर ह्रिस लब्मैं तल् पिंब्मुँ, तोइ आह्र आसेबै म्हिमैंउँइँलेन् ङइ क्हेमैंए त्होंदो राल् पिंब्मुँ।”
छतसि ङि येशू ख्रीष्टउँइँले खबै सैं तोंबै ताँ बिप्रब्मैं ग। ख्रीष्टए मिंर ङिइ क्हेमैंने यो छ्युँ लमुँ। क्हेमैं खीने ख्रे लब् पिवासि खीने क्ह्रिद् बिसि परमेश्वर ङिउँइँलेन् तसि क्हेमैंने पोंइमुँ।
अरू ह्रेंमैंइ या जोगेरिगे बिसि ङिइ सैं तोंबै ताँ बिबर होंमा चमैंइ ङि पोंल् आपिं। छ लमा चमैंइ लरिबै आछ्याँबै के झन् ल्हें लइमु। छ तसि तोगो परमेश्वरए ह्रिस चमैंए फिरि बल्ल युइमु।