16 तिलिइ चबै सैमैं म्रोंसि च बेल्ले म्रोमल। दिलेया खाबज्यै चलाइ चबै सै आपिंमल।
ङए क्योलोउँइँ ङ्ह्योमिंनु, ङए न्हुँ लब खाबै या आरे, ङ ग्वार योंबै क्ल्ह्यो खनिरै आरे। खाबज्यै या ङए वास्ता आल।
छतसि ङ च्हैंब् मैंल् आखाँब नेरो ताँ क्होल् आखाँब् मुँल; क्हिए उँइँर ङ खेदो धोंन् तब् मुँल।
“पबित्र सैमैं नगिमैं आपिंन्। छले पिंस्याँ चमैंइ क्हेमैंलाइ च्हिवाब्मुँ। छलेन ह्रोंसने मुँबै मोतिमैं तिलिए उँइँर आभ्योंन्, चमैंइ च मोतिमैं हिलर प्हलेइ प्लेवाम्।
छतमा च ह्युलर्बै म्हि घ्रि ङाँर के म्हैबर ह्याइ। च म्हिइ ह्रोंसए म्रोंर तिलिमैं छबर कुलइ।
“च त्हेर बल्ल चइ आबाए धिं मैंइ। झाइले चइ बिइ, ‘ङए आबाए के लब्मैंइ चब् म्रेंन्ले चसेया चबै सै ङैंम्, ङ बिस्याँ चुर चल् आयोंसि सिबर होंइमुँ।