7 च फरिसीए धिंर खबै प्ह्रेंमैंइ चिब्मैं क्हुँबै छ्याँ-छ्याँबै क्ल्ह्यो त्हाँरिब् म्रोंसि येशूजी चु अहान् बिइ,
तलेबिस्याँ थेबै म्हिमैंए ओंसों क्हि टिबै क्ल्ह्योउँइँले क्हि क्युरु खारवाब् भन्दा “क्हि चु क्होइ खसि टिद्,” बिब क्हिए ल्हागिर इजेत तम्। क्हिए मिइ म्रोंबै ताँमैं बिबर
बुद्धिइ थेबै कैले हुइरिमुँ! च्हैंब्-मैंब् लल् खाँबै शक्तिइ थेबै कै तेइमुँ!
येशूजी म्हिमैंने चु ताँन् ताँमैं अहानउँइँले बिमिंइ। खीजी तोन्दोंरि ताँ अहानउँइँले मत्त्रे लोमिंमल।
भत्यारजरे ह्यामा चमैंइ धाँसे मान योंबै क्ल्ह्यो म्हैमुँ। धै चिब प्हैंसि च्हों धिंर ओंसोंबै क्ल्ह्योजरे टिदा ङ्हाँम्।
“धिक्कार मुँ फरिसीमैं क्हेमैं सैं क्रोल् त्हुम्! क्हेमैं च्हों धिंजगोर ह्यामा मान योंल् त्हुबै क्ल्ह्योर क्हुँल् म्हैमुँ! धै बजारजरे ह्यामै या म्हिमैंइ मान लसि म्हाँदिरिगे ङ्हाँम्।
ह्रिंबै क्वे खिसि “शास्त्रिमैं प्हैंसि छाइ-छुइ बजारजरे प्रमा म्हिमैंइ म्हाँदिरिगे ङ्हाँब, च्हों धिंजरे ह्यामा म्हिमैंइ थेब लरिगे ङ्हाँब छलेन भत्यारजरे ह्यामा मान तबै क्ल्ह्योर क्हुँल् म्हैबै शास्त्रिमैंने जोगेसि टिद्।
ह्रोंसए फायदाए ल्हागिर मत्त्रे तोइ आलद्। तोन् तोर्न थेब प्हैंदै तोइ आलद्, बरु ह्रोंसन् च्योंने तसि घ्रिइ घ्रिलाइ ह्रोंस भन्दा थेब् मैंन्।
ङइ बिश्वासीमैंए ल्हागिर च्यु रिन्ठि प्ह्रिछ्या प्ह्रिल, दिलेया क्हेमैंए म्हाँजोर थेब् तल् म्हैबै डियोत्रिफसइ ङइ बिबै ताँ आङिं।