26 “ङए लिलि खब्मैंइ ह्रोंसए आबा, आमा, प्ह्रेंस्यो, प्हसेमैं, अलि-अङाँमैं नेरो ह्रोंसए ज्यु या तो धोंइ आङ्हाँ बिस्याँ च ङए चेला तल् आखाँ।
छाबै म्हिमैंलाइ ङ तिफुँइ आखो; ङइ चमैंलाइ शत्तुरमैं धोंन् ङ्हाँइमुँ।
“खाबइ ङ भन्दा ह्रोंसए आबा-आमाए म्हाँया ल्हें लमुँ, च ङए म्हि तल् आखाँ। छलेन खाबइ ङ भन्दा ह्रोंसए च्ह-चमिए म्हाँया ल्हें लमुँ च ङए म्हि तल् आखाँ।
छलेन अर्कोज्यै या ‘ङल भर्खर ब्ह्या लइमुँ, छतसि ङ खल् आयों,’ बिइ।
म्हि हुल येशूने बालु ह्यारिमा खीजी लिंउँइँ तोसि चमैंने बिइ,
ह्रोंसए ज्यु म्हाँया लब्मैंला ज्यु नास तयाब्मुँ। दिलेया परमेश्वरए केए ल्हागिरि सिलन् त्हुलेया तो धोंइ आङ्हाँन्ले प्रब्मैंइ बिस्याँ खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंब्मुँ।
दिलेया ङइ ह्रोंसए छ्ह ह्रोंसए ल्हागिर तोइ सैइ आमैं। बरु परमेश्वरजी म्हिमैंए फिर दयाम्हाँया लबै बारेर सैं तोंबै ग्वाइ बिप्रबर प्रभु येशूजी पिंबै के ङइ ताँन् लल् खाँरिगे बिब् मत्त्रे ङइ मैंम्।
“याकूबलाइ म्हाँया लसि त्हाँइ, दिलेया एसावलाइ ङइ आखो बिसि,” परमेश्वरए छ्वेर प्ह्रिइमुँ।
च्हौ मत्त्रे आङिं, क्ह्रोंसेंन बिब् गो बिस्याँ येशू ख्रीष्ट ङए प्रभु ङो सेल् योंबै थेबै ताँ, अरू सैमैंने च्हैंमा ताँन् सैमैं तोगो ङइ फाकर्बै सैमैं धों ङ्हाँम्। तोगो ङइ ख्रीष्ट येशूजी पिंबै ताँन् सैमैं योंल् खाँरिगे बिसि खीए ल्हागिर ताँन् सै पिवाइमुँ, च ताँन् सैमैं स त्हुल धोंन् ङ्हाँइमुँ।
ङ्योए अलि-अङाँमैंइ क्यु च्हजए को नेरो खेंमैंइ पिंबै ग्वाइउँइँले च दुष्टए फिर ट्होइमुँ, तलेबिस्याँ खेंमैंए ज्युए म्हाँया आलल्ले चमैं सिबरै या तयार मुँल।