14 छ लस्याँ क्हिइ आशिक योंब्मुँ। तलेबिस्याँ क्हिए खि चमैंइ फोल् आखाँ। दिलेया परमेश्वरजी बिब म्हाँदिबै म्हिमैं सिसि धबै सोगों तमा आयोंब्मैंलाइ पिंबै सैमैंए खि परमेश्वरजी क्हि पिंब्मुँ।”
आयो-आख्युब्मैंलाइ पिंब याहवेहलाइ खि पिंब् ग, धै खाबइ तो लइमुँ चए इनाम खीजी पिंब्मुँ।
क्हिइ दान पिंमा खाबज्यै या आसेल्ले पिंन्। आम्रोंल्ले पिंब् म्रोंबै क्हिए आबाजी क्हिलाइ इनाम पिंब्मुँ।
बरु भत्यार लमा ङ्हाँदुमैं, डुँडामैं, खोडमैं नेरो कनमैं हुइद्।
झाइले चमैं बैरु त्होंखब्मुँ: छ्याँबै के लब्मैं खोंयोंइ खाखाँबै छ्ह योंबर सोगों तब्मुँ, दिलेया आछ्याँबै के लब्मैं सजैं योंबर सोगों तब्मुँ।
छ्याँब ने आछ्याँबै के लब्मैं ङ्हिंना-ङ्हिंन् सिइरि सोगों तम् बिसि चुमैंइ क्वेंब् धोंलेन् ङज्यै या परमेश्वरए फिर आशा थेंम्।