1 तिगें प्रिबै त्हिंइर येशू फरिसी घ्रिए धिंर चब् चबर ह्याइ। च म्हि फरिसीमैं न्होंर्बै चिब मुँल। “येशूजी तो-तो लमगे?” बिसि म्हिमैंइ छैं लरिल।
ठिक के लबै म्हिमैंलाइ खैले सैल् योंब् ङ्हे बिसि दुष्ट म्हिमैं च्ह्याइ टिम्।
ङलाइ ङ्ह्योबरम् खनबिलैया चमैं छ्याँबै सैंउँइँले आख; चमैंइ सुँइ लिरिक्क लमुँ, दिलेया बैरु त्होंयाबै लिउँइँ ङए ताँन् लप्रम्।
चए थेबै पदउँइँले चलाइ क्युरु तवाबर चमैंइ मत्त्रे आछ्याँबै ताँ मैंरिम्। चमैं स्योलिबै ताँमैंर सैं तोंम्। चमैंए सुँइ आशिक पिंमुँ, सैं न्होंर बिस्याँ सराप पिंम्। तिस्याँदे मैंन्
तलेबिस्याँ चइ खोंयोंन् बिलै ह्रोंसए खि खैले रेब् ङ्हे बिसि मैंरिम्; चइ क्हिने “चद्! थुँन्!” बिलेया चए सैं क्हिए फिर छ्याँब आत!
क्यु भन्दा म्हि झन् बेल्ले थेब मुँ! छतसि प्रिबै त्हिंइर के लब ठिक मुँ।”
“के लल् आतबै प्रिबै त्हिंइरै येशूजी च म्हि सल् लमिंम् उ?” बिसि छ्याब् ल्हैदिबै सैंले को-कोइ म्हिमैं येशूए छैं लरिल।
येशूजी चु ताँमैं बिल् खाँबै लिउँइँ फरिसी घ्रिइ येशूलाइ खीए धिंर चब् चबर हुइ। झाइले येशू चए धिंर ह्यासि चब् चबर क्हुँइ।
च त्हेर्न यो प्हले रोंबै म्हि घ्रि येशूए उँइँर मुँल।
कोइ फरिसीमैंइ येशूने “परमेश्वरए ग्याल्स खोंयोंसेरो खम्?” बिसि ङ्योएमा येशूजी चमैंने बिइ, “परमेश्वरए ग्याल्स म्हिमैंए मिइ म्रोंल्ले आखा।
येशूजी बिबै ताँमैंउँइँले खीलाइ फसेदिसि रोमी क्रथेए योर पिंवाबै दाउ चमैंइ ङ्ह्योरिल। छतसि छ्याँबै के लब्मैं धों ब्योंबै म्हिमैं छैं लबर चमैंइ येशू ङाँर कुलइ।
छतसि खीजी प्रिबै त्हिंइरै या च नबै म्हिलाइ सल् लमिंम् उ सल् लस्याँ खीए फिर छ्याब् ल्हैदिल् योंम् बिसि को-कोइ शास्त्रिमैं नेरो फरिसीमैंइ खीए छैं लरिल।
फरिसीमैं न्होंर निकोदेमस मिं मुँबै म्हि घ्रि मुँल। च यहूदी चिबनाँब्मैं न्होंर्बै म्हि घ्रि मुँल।
दिलेया गमलियल मिं मुँबै फरिसी थेबै म्हि च्होंए उँइँर राइ। च छ्वेर्बै ताँ ह्रब् सेब, ताँनइ म्हाँदिब, नेरो परमेश्वरए ठिम लोमिंबै म्हि मुँल। चइ सिपाइमैंने “चमैं तिस्याँदे बैरु कुलद्,” बिइ।