7 चइ के लबै म्हिने ‘ङइ चु तुँबु धुँर रो म्हैब सोंदिं तइ, दिलेया खोंयोंइ रो आरो। क्ल्ह्यो पैबर तले थेंरिब? छतसि चु धुँ थोवाद्,’ बिइ।
तारे ङने तोइ आबिद्, ङ चमैंने बेल्ले ह्रिस खइमुँ। तारे ङइ चमैं नास लवाब्मुँ। धै क्हि ङाँइँलेन् ङइ थेबै ह्रें घ्रि बनेब्मुँ।”
छतसि म्हिमैंइ छ्याँब रो आरोबै ताँन् धुँमैं थोवासि मिर भ्योवाम्।
“दिलेया के लबै म्हिइ बिइ, ‘ओ चिब, अझै तिदिंदे चु धुँ आथोले। ङइ चु धुँए जरर तासि मला झोंम्।
तोगोन् त सिंधुँए जरर फेयाल् खाँइँमुँ छतसि छ्याँबै रो आरोबै सिंधुँमैं ताँन् थोवासि मिर झोंवाब्मुँ।”
ङने मुँबै हाँगमैं न्होंरि रोमैं आरोबै हाँग खीजी छाँडेब्मुँ। धै रोमैं रोबै हाँगमैं बिस्याँ अझै ल्हें रोमैं रोरिगे बिसि खीजी छिमल्दिब्मुँ।
ङने आटिब्मैं बिस्याँ रोमैं आरोबै हाँग धोंले बैरु भ्योंवाब्मुँ, धै कारयाब्मुँ। छाबै हाँगमैं म्हिमैंइ खागु लसि मिर ख्रोंवाब्मुँ।