32 येशूजी चमैंने बिइ, “‘तिंयाँ नेरो प्हँना मोंइ स्यासि नब्मैं नेरो अरू बेथाइ नब्मैं ङइ सल् लसिन् मुँ, नोगि मत्त्रे ङए के खाँम्’ बिसि च सेला हेरोदने बिने।
येशूजी लबै केए बारेर्बै ताँमैं खन्तोदोंन् थेनेल। छतसि हेरोद म्रुँज्यै या खीए बारेर्बै ताँ थेइ। को-कोइइ “बप्तिस्मा पिंबै यूहन्ना सिबउँइँले सोसि खना! छतैग चइ औदिबै केमैं लल् खाँना बिमल।”
येशूजी चमैंने बिइ, “ङइ क्हेमैंने ङए आबाउँइँले ल्हें छ्याँबै केमैं उँइँमिंइ। च केमैं न्होंरि खाब् केए ल्हागिरि क्हेमैंइ ङ युँमाइ प्रिंल् म्हैल?”
झाइले येशूजी प्हा क्युँ थुँसि बिइ, “तारे ङए के खाँयाँइ!” च्हौ बिसि क्र कुरसि खीजी सो पिवाइ।
परमेश्वरजी खीउँइँलेन् ताँन् सै बनेइ बनेबै ताँन् सै खीए ल्हागिर्न बनेइ। चु बेल्ले छ्याँब मुँल। परमेश्वरजी ल्हें सन्तानमैं खीने बालुन् मान योंबै क्ल्ह्योर पखबै ल्हागिर चमैंए मुक्ति पिंबै येशूलाइ ल्हें दुःख नोल् पिंसि म्हिमैंए पाप त्होमिंइ।
खी ताँन् जाँचउँइँले पास तल् खाँसि खीए ताँ म्हाँदिब्मैं ताँनए ल्हागिर खी खोंयोंइ आखाँबै छ्हए मुल तइमुँ।
मोशाइ प्ह्रिबै ठिमइ भों आरेबै म्हिमैं ख्रो पिंबै खेगि क्रथे तबर त्हाँइ, दिलेया ठिम पिंबै लिउँइँ परमेश्वरजी कसम चसि पोंबै बचनइ खोंयोंइ तरिबै पक्का खेगि क्रथेए ल्हागिर खीए च्हलाइ त्हाँइ।