59 ङ क्हिने बिमुँ, क्हिइ फोल् त्हुबै मुइ घ्रि-घ्रिले आफोन् समा क्हि खैलसे या झेलउँइँले त्होंल् योंरिब् आरे।”
झाइले म्रुँ बेल्ले ह्रिस खसि ‘चइ ताँन् छे आफोन् समा दण्ड पिंब्मैंए योर पिंवाँइ।’
“च लिउँइँ खीजी ह्रोंसए त्हेब्रे हारइ टिब्मैंने ‘ओ सराप योंबै म्हिमैं! ङ ङाँइँले ह्रेंगो तयाद्। दियाबलस नेरो चए दूतमैंए ल्हागिर बनेथेंबै खोंयोंइ आसिबै मिर ह्याद्,’ बिब्मुँ।
“छतसि चुमैंइ खोंयोंइ आखाँबै दण्ड योंब्मुँ, दिलेया ठिक के लब्मैंइ बिस्याँ खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंब्मुँ।”
क्ह्रोंसेंन ङ क्हेमैंने बिमुँ, क्हिइ फोल् त्हुबै मुइ ताँन् आफोन् समा झेलउँइँले क्हि त्होंल् योंरिब् आरे।
झाइले ङ्हाँदु म्हरेस्यो घ्रि खसि क्युराए मुइ ङ्हिफुँ झोंइ।
चुर्बै म्हिमैं छुइले चर ह्याल् आखाँरिगे, धै चर्बै म्हिमैं या चुर ङि ङाँर खल् आखाँरिगे बिसि क्हेमैं नेरो ङिए म्हाँजोरि बेल्ले थेबै गैरु होंल्दों मुँ।’
ओ अलि-अङाँमैं, क्हेमैंए ल्हागिर ङिइ परमेश्वरलाइ खोंयोंन् बिलै धन्यबाद पिंलन् त्हुम्। छ लब ठिक मुँ, तलेबिस्याँ क्हेमैंइ लबै प्रभु येशूए फिर्बै बिश्वास बडिसि ह्रों-ह्रोंसए न्होंरै या घ्रिइ घ्रिने झन् ल्हें म्हाँया लरिइमुँ।