57 “क्ह्रोंसेंन्बै ताँ तो जा? बिसि क्हेमैंइ तले आक्होल?
येशूजी चमैंने बिइ, “क्ह्रोंसेंन ङ क्हेमैंने बिमुँ, क्हेमैंइ तोइ संका आलनाले क्वेंस्याँ चु तुँबुए धुँलाइ ङइ लब् धोंले क्हेमैंज्यै लल् खाँम्। च्हौ मत्त्रे आङिं, क्हेमैंइ चु कोंलाज्यै या ‘स्युसि मा ङ्युँइर तेयाद्’ बिलेया छान् तब्मुँ।
तलेबिस्याँ यूहन्ना छ्याँबै घ्याँ उँइँबर क्हेमैं ङाँर युँइ, दिलेया क्हेमैंइ चए फिर बिश्वास आल। दिलेया रोमी म्रुँए ल्हागिर बालि रेब्मैं नेरो फ्यालुस्योमैंइ चए फिर बिश्वास लइ। चु म्रोंसेया क्हेमैंइ पापउँइँले सैं आए, धै चए फिर बिश्वास आल।”
च सिं धुँमैं छारा प्हो पलेब् म्रोंसि क्हेमैंइ बर्ख ल्हौदिना बिसि सेम्।
छतसि म्हि ङ्ह्योसि निसाफ आलद्, दिलेया छेनाले ताँ क्होसि निसाफ लद्।”
छतसि “चु दुष्ट पुस्ताउँइँले क्हेमैंइ ह्रोंसलाइ जोगेद्,” बिसि पत्रुसइ अरू ल्हें ताँउँइँले चमैंलाइ क्होमिंइ।
क्हेमैं ह्रोंसन् बिचार लद्, च्हमिरिइ क्र आउल्ले परमेश्वरने प्राथना लब ङ्हेंम्मा?
मुँयुँमैंइ ह्रिंग्यो क्र न्हस्याँ चए ल्हागिर फापिन् तबै ताँ ग बिसि ह्युलर्बै छ्याइ ङ्योलाइ लोमिंम्, आङिं रो वा?