39 “अझै चु ताँ सैंर मैंथेंन्, ह्यो कति त्हेर खमुँ बिसि सेस्याँ धिं क्ल्हे न्हरु आच्हुइल्ले टिरिमल, धै ह्यो धिं न्होंर होंल् आपिंमल।
“छतसि न्हक्रों-मिक्रोंले टिद्, तलेबिस्याँ क्हेमैंए प्रभु खोंयों युब्मुँ बिसि क्हेमैंइ आसे।
“क्हेमैंइ ह्रोंसए ल्हागिर चु पृथ्बीर सै न्होर ल्हें खागु आलद्, तलेबिस्याँ चुर्बै सै न्होरम् प्हुँलुँइ चवाम्, खै खम्, धै ह्योमैंइ धिं फोर्दिसि ह्योवाम्।
दिलेया खाबज्यै आसेल्ले ह्यो खब् धोंले प्रभु खैलसे युब्मुँ। च त्हिंइर मु थेबै कैले म्हयाब्मुँ, मुर्बै ताँन् सैमैं मिइ ख्रोंसि नास तयाब्मुँ, धै चु ह्युल नेरो ह्युलर्बै सैमैं ताँन् म्हयाब्मुँ।
प्रभु येशूजी बिइ, “थेद्, क्हेमैंइ था आसेल्ले ङ ह्यो धोंले युब्मुँ। छतसि न्ह क्रों मि क्रोंले टिबै म्हि ङ्हो सब् ग। ह्रोंस क्लुना तसि म्हिमैंए उँइँर फा पिन् आतरिगे बिसि ह्रोंसए क्वें ह्रोंसनेन् साँथेंम्।”
छतसि क्हेमैंइ तो लोइ, तो थेइ, च ताँ मैंन्। च ताँइ बिब् धोंले के लसि पाप लबउँइँले सैं एद्। क्हि न्ह क्रों मि क्रों आतइबिस्याँ ह्यो खब् धोंले क्हेमैंइ था आसेल्ले ङ युब्मुँ।