28 चु टमैं तिंयाँ प्हारसि प्हँन्हाँग कारयासि म्हिमैंइ मिर ख्रोंवाम्। छ तनाबिलेया परमेश्वरजी च्हौ छेन्ले पैरेमिंइमुँ बिस्याँ झन् क्हेमैंलाइमि बेल्ले छेनाले पैरेमिंब्मुँ।
चइ कै तेबै तोदोंन् येशूजी चए योर क्हासि “ओ बिश्वास आरेबै म्हि, तले संका लल?” बिइ।
चमैंइ तो ताँ लसिन् मुँ बिब येशूजी सेसि चमैंने बिइ, “ओ, ङए फिर च्युगुदे या बिश्वास आलब्मैं! क्हेमैंने क्हें आरे बिसि तले ह्रों-ह्रोंसन् ताँ लरिल?
येशूजी खीए चेलामैंने बिइ, “क्हेमैंम् कति बिश्वास आरेबै आच्योबै म्हिमैं मुँन! ङ खोंयों समा क्हेमैंने टिल् त्हुम्? ङइ खोंयों समा क्हेमैंलाइ सैदिरिब् जा? खोइ च कोलो चुर ङ ङाँर पउ।”
खीजी चमैंने “क्हेमैंइ परमेश्वरए फिर छेनाले बिश्वास आलइरि ग। ङ क्ह्रोंसेंन क्हेमैंने बिमुँ, क्हेमैंने पासगिए फुँ द प्रि बिश्वास मुँस्याँ चु कों ‘क्याइ स्योह्याद्’ बिलेया च स्योह्याम्। धै क्हेमैंइ लल् आखाँबै सै तोइ तरिब् आरे।”
तिरो ङ्हिरोदे प्हारबै ट या परमेश्वरजी छले पैरिदिमिंम् बिस्याँ ओ बिश्वास आरेबै म्हिमैं, खीजी झन् क्हेमैंलाइ चमैं भन्दा ल्हें आपैरिदिमिं रो वा?
येशूजी चमैंने बिइ, “ओ बिश्वास आरेबै म्हिमैं, क्हेमैं तले छले ङ्हिंल?” च्हौ बिसि खी रेसि खैं नेरो मा ङ्युँइर्बै भेल्गालाइ हौदिमा नाँ खैं च्याँ तयाइ।
झाइले येशूजी खीए चेलामैंने बिइ, “क्हेमैंए बिश्वास खनि ह्याइ?” चमैं ङ्हिंसि प्लेटोयाइ धै खें-खेंमैं न्होंर “चु म्हि खाब् मुँगे? नाँ खैं नेरो क्युए भेल्गालाज्यै या खीजी च्याँ तयाद् बिमा चमैंज्यै या खीजी बिब ङिंब!” बिबर होंइ।
नमुना बिले: नाँइ स क्योमिंमा सइ खेति लब्मैंलाइ चैदिबै रा-रोमैं पिंम्, धै परमेश्वरजी च सलाइ आशिक पिंम्।
तलेबिस्याँ छ्वेर छले प्ह्रिइमुँ, “ताँन् म्हिमैं छि धों तब् ग, म्हिए ज्यु कति छ्याँब मुँलेया ट धों तब् ग। छि ङ्योंलोयाम् धै टै या खारयाम्।