26 क्हेमैंइ च्हौ च्योंबै के या लल् आखाँ बिस्याँ अरू सैर तले न्हुँ लमुँ?
म्हिमैं छरि धोंलेन् म्हयाम्। म्हिमैंइ फाक्कर्बै केमैं लप्ररिम्! चइ ल्हें सै न्होर खागु लमुँ दिलेया च खाबल् तनेमुँ चइ आसे!
“छतसि ङ क्हेमैंने बिमुँ, ‘सोबै ल्हागिर ङि तो चब, तो थुँब, तो खिब?’ बिसि न्हुँ आलद्। चबै सै भन्दा जीवन थेब आङिं वा? धै क्वें भन्दा ज्यु थेब आङिं वा?
क्हेमैंए न्होंरि खाबइ न्हुँ लसि ह्रोंसए आयु च्हौदे या थप्दिल् खाँम्मा?
“झाइले अर्को ताँ: क्ह्योंर्बै प्हारबै टमैं ङ्ह्योसि सैंर मैंन्। चमैंइ दुःखै आल, ह्रोंसए ल्हागिर क्वें या आरो। दिलेया ङ क्हेमैंने बिमुँ, स्योंम्बै सोलोमन म्रुँ बेल्ले प्ल्होसि छ्याँब् छ्याँबै क्वें खिनाबिलेया चु टमैं प्हारब् धोंले छ्याँब आरेल।
“छतसि तो चब, तो थुँब बिसि क्हेमैं म्हैइ आप्रद्, धै न्हुँ या आलद्।
क्हेमैंए ताँन् न्हुँ परमेश्वरए प्हलेर थेंन्, तलेबिस्याँ खीजी क्हेमैंए वास्ता लम्।