39 छतमा येशूजी चने बिइ, “क्हेमैं फरिसीमैं थलि प्हेलाए फि-फि छेन्ले म्याम्। दिलेया क्हेमैंए सैंर बिस्याँ आछ्याँबै ताँमैं नेरो लोबइ प्लिंइमुँ।”
पृथ्बीरि म्हिमैंइ ल्हें आछ्याँबै केमैं लब्रें लइ। धै खोंयोंन् बिलै चमैंइ आछ्याँबै ताँमैं मत्त्रे मैंरिब याहवेहजी म्रोंइ।
फो ख्रेंसि ङ्हेदै ह्वाखबै सिंहमैं धोंले ङए न्होह्रों लबै ल्हागिर चमैंइ सुँ आँ लम्।
सए भाडोर चाँदिइ म्होरब् धोंले दुष्ट म्हिमैंइ सुँइ मत्त्रे छ्याँब् लम्।
छाबै म्हिमैंइ छ्याँबै ताँमैं पोंलेया आक्वेंन्, तलेबिस्याँ चए सैंर छलु म्हिलु लबै ताँमैं मत्त्रे तम्।
अरू म्हिमैं ह्रोंसन् शुद्ध मुँ ङ्हाँम्, दिलेया चमैंइ ह्रोंसए सैंर्बै क्ह्रि आख्रुइमुँ।
तलेबिस्याँ म्हिए सैंउँइँलेन् आछ्याँब सैं मैंम्। चु आछ्याँब सैंइ लमा चइ म्हि सैब, आगुए प्ह्रेंस्यो प्रब, ब्यभिचार लब, आगुए सै न्होर ह्योब, स्योर तेब, धै फ्रम्दा क्योम्दा लब छाबै पापमैं लम्।
“झाइले परमेश्वरए ताँमैं स्योर ताँ पोंब्मैंउँइँले न्हक्रों मि क्रोंले टिद्। चमैं क्हेमैंए उँइँर क्यु धोंले खमुँ, दिलेया सैं न्होंनों बिस्याँ बनर्बै ङ्हिंन् ङ्हाँबै प्याँगु धों तम्।
धबै येशूजी चमैंने बिइ, “क्हेमैं म्हिमैंए उँइँरि ‘ङ छ्याँब धर्मि म्हि ग’ बिसि थेब प्हैंम्। दिलेया क्हेमैंए सैं न्होंर तो मुँ बिसि परमेश्वरजी सेम्। म्हिमैंए सैंर थेब ङ्हाँबै सै परमेश्वरए उँइँर तोइ आङिंबै सै ग।
च कोलोए आमा म्रोंसि येशूए सैंर बेल्ले ल्हयो खसि चने “आक्रोद्,” बिइ।
चु ताँ थेसि यूहन्नाइ ह्रोंसए चेलामैं न्होंर्बै म्हि ङ्हिं प्रभु येशू ङाँर चु ताँ ङ्योएबर कुलइ, “युल् त्हुबै म्रुँ ख्रीष्ट क्हिन् उ? ङिइ अर्को म्हिए घ्याँ ङ्ह्योल् त्हुब् जा?”
चइ ङ्हाँदुमैंए फिर ल्हयो खसि चु ताँ बिब् आङिंल। तलेबिस्याँ च ह्यो मुँल। मुइ झोंबै नेंदो चने मुँल। छतसि च नेंदोउँइँले चइ मुइ ह्योब्रें लमल।
दिलेया ङेसार्बै चब् चबै त्हे भन्दा ओंसोंन् दुष्टइ येशूलाइ क्हाल् पिंबै सैं इस्करयोतथें सिमोनए च्ह यहूदाए सैंर झोंल् खाँल।
दिलेया पत्रुसइ चने बिइ, “ओ हननिया, क्ल्ह्यो चुँसि योंबै मुइ च्युगुदे ह्रोंसने थेंसि पबित्र प्ल्हने स्योर तेब दुष्टइ क्हिए सैंर खैले झोंमिंइ?
ङए खेमैंइ म्हाँदिरिबै छ्यामैं ङइ बेल्ले छेन्ले म्हाँदिमल। यहूदी धर्म म्हाँदिबर ङए ह्रेंर्बै थुमैं न्होंर्बै ङ चिब मुँल।
चमैंइ सुँइ परमेश्वरलाइ म्हाँदिम् बिम्, दिलेया चमैंए सैंइ परमेश्वरए क्ह्रोंसेंन्बै शक्तिलाइ आक्वें। छाबै म्हिमैंउँइँले स्यो तद्।
छ्याँबै सैं प्ह्याब्मैंए ल्हागिर ताँन् सै चोखो तम्। दिलेया आछ्याँबै सैं प्ह्याब्मैं नेरो येशूए फिर बिश्वास आलब्मैंए ल्हागिर तोइ सैया चोखो आत, तलेबिस्याँ चमैंए खों नेरो सैं ङ्हिंना ङ्हिन् आछ्याँब् मुँ।
क्हेमैंए सैं परमेश्वर ङाँइ एद्, झाइले परमेश्वरै या क्हेमैं ङाँर खब्मुँ। ओ पापिमैं! आछ्याँबै के लब् पिसि छ्याँबै के लद्। सैं ङ्हिंरि लब्मैं! क्हेमैंए सैं छ्याँब लद्।