36 क्हिए ज्युर मिछु आतल्ले ज्यु तिगोंन् चारब सै मुँस्याँ बत्ति चारब धोंले क्हिए ज्युउँइँले परमेश्वरए मिं चारब्मुँ।”
ह्रब्-सेबै म्हिइ थेरिगे धै ल्हें ह्रब-सेब तरिगे, धै क्होबै म्हि ल्हें क्होल् खाँब् तरिगे।
म्हिए सैं याहवेहए बत्ति ग; च बत्तिइ म्हिए सैंर्बै ताँमैं था सेम्।
तलेबिस्याँ चइ बिबै ताँमैं क्हिए ल्हागिर बत्ति ग, धै लोदा सैंदाए ताँमैं क्हिलाइ घ्याँ तेंबै ह्वे ग, धै बानि छ्याँब् तरिगे बिसि हौदिमा छ्याँबै छ्ह थोबर क्हिलाइ घ्याँ उँइँम्।
धबै येशूजी चमैंने बिइ, “छतसि स्वर्ग ग्याल्सर्बै ताँ योंबै ताँन् शास्त्रिमैं धिंर्बै क्ल्हे धोंन् तब् ग। च धिं क्ल्हेइ ह्रोंसए धनसारउँइँले छारा नेरो स्योब सैमैं बैरु तेल् खाँम्।”
म्हिमैंइ पानस म्रोसि पथि न्होंर आथें। बरु धिं न्होंर मुँब्मैंइ मि म्रोंरिगे बिसि पानस नुबै क्ल्ह्योर थेंम्।
छतसि क्हेमैंने मुँबै चारब मि मिछु आतरिगे बिसि सैं चिद्।
येशूजी चु ताँमैं बिल् खाँबै लिउँइँ फरिसी घ्रिइ येशूलाइ खीए धिंर चब् चबर हुइ। झाइले येशू चए धिंर ह्यासि चब् चबर क्हुँइ।
“मिछु खैबै क्ल्ह्योउँइँले ह्वे चाररिगे” बिसि परमेश्वरजी बिइ। येशू ख्रीष्टए लिउँइँले परमेश्वरए चारबै ह्वे कति थेब् मुँ बिब ङिइ सेरिगे बिसि खीजी ह्रोंसए ह्वे ङिए खोंर चारल् पिंइमुँ।
धै ङ्यो कोलोमैं धों तरिब् आरे। म्हिमैंइ स्योर तेसि स्यो स्योबै ताँ लोमिंन बिलेया ङ्योइ च्हैब् मैंब् लल् खाँसि सैं ङ्हिं तरिब् आरे। च म्हिमैंइ लुसि स्योलिबै ताँ लोमिंलेया ङ्योइ क्वेंरिब् आरे।
ख्रीष्टउँइँले खबै सैं तोंबै ताँ क्हेमैंए सैं न्होंर थेंन्। बेल्ले बुद्धि मुँल्ले घ्रिइ घ्रिलाइ लोमिंसि अर्थि पिंन्। खों न्होंउँइँले धन्यबाद पिंसि परमेश्वरए मिं क्वेबै ल्हागिर भजन, क्वेमैं नेरो पबित्र प्ल्हजी पिंबै क्वेमैं प्रिंसि सैं न्होंउँइँले खीए मिं क्वेद्।
सारो चबै सै थेब् तल् खाँबै म्हिमैंए ल्हागिर ग। चमैं छ्याँब नेरो आछ्याँबै ताँ फेलल् खाँम्मैं तम्।
दिलेया परमेश्वरए ठिमर्बै ताँमैं छेनाले थेसि चर बिब् धोंलेन् प्रबै म्हिइ आशिक योंब्मुँ। तलेबिस्याँ ठिमइ छ्याँबै छ्ह खैले थोल् त्हुम् बिबै ताँमैं लोमिंम्, धै ठिमर्बै ताँमैं आम्लेबै म्हि ठिमइ बिब् धोंलेन् लरिम्।
बरु ङ्योलाइ जोगेमिंबै प्रभु येशू ख्रीष्टए थेबै दयाम्हाँया नेरो बुद्धिर बडिदै ह्याद्। खीलाइ तोगो नेरो खोंयोंइ या थेबै मान तरिगे। आमेन, छान् तरिगे।