28 दिलेया येशूजी च च्हमिरिने बिइ, “ओ नानि, ङए ताँ थेद्! परमेश्वरए ताँ थेसि खीजी बिब् म्हाँदिबै म्हिइ झन् आशिक योंब्मुँ।”
याहवेहए मिं थेब लद्! याहवेहलाइ मान लब धै खीए ताँमैं सैं तोंदै म्हाँदिबै म्हिइ आशिक योंम्!
याहवेहलाइ मान लब्मैं नेरो खीए घ्याँर प्रब्मैं ताँनइ आशिक योंम्!
परमेश्वरजी बिबै ताँमैं ङिंबै म्हिइ ह्रोंसए छ्ह जोगेम्; दिलेया खीजी प्रद् बिबै घ्याँलाइ तो धों आङ्हाँबै म्हि सिब्मुँ।
“ओ ङए च्हमैं, तारे ङए ताँ थेद्; ङए घ्याँर प्रब्मैंइ आशिक योंब्मुँ।
छबिमा येशूजी चमैंने बिइ, “खाबइ परमेश्वरजी बिबै ताँ थेसि खीजी बिब् धों लमुँ, चमैंन् ङए आमा अलिमैं ग।”
क्हेमैंइ चु ताँ क्होसि छलेन् लइ बिस्याँ क्हेमैं ङ्हो सब्मैं तब्मुँ।
चु कितब खेमिंबै म्हिइ आशिक योंब्मुँ, झाइले चु कितबर्बै ताँ थेसि चर बिब् धोंले छ्ह थोब्मैंइ आशिक योंब्मुँ, तलेबिस्याँ चु ताँन् ताँमैं तबै त्हे चेंदोन् खसिन् मुँ।
खोंयोंइ आखाँबै छ्ह पिंबै सिंधुँउँइँले रोमैं चल् योंसि सहरर्बै म्रामैंउँइँले होंल् योंरिगे बिसि ह्रोंसए क्वें ख्रुब्मैं ङ्हो सब्मैं ग।