7 झाइले च धिं घ्रिर्न बास टिद्। च धिंर्बै म्हिमैंइ क्हेमैंलाइ तो पिंमुँ चन् चसि चर्न टिद्। तलेबिस्याँ म्रोंमैंइ ह्रोंसए नों सै योंल् त्हुम्।
धबै येशूजी चेलामैंने बिइ, “क्हेमैं नाँसर ह्यामा खाबै धिंर क्हेमैंए मान् लमुँ, च नाँसउँइँले आत्होंन् समा च धिंर्न टिद्।
च धिंर शान्ति म्हैबै म्हि मुँस्याँ क्हेमैंए शान्तिए आशिक चने ल्हैदिब्मुँ। च धिंर शान्ति म्हैबै म्हि आरेस्याँ च शान्तिए आशिक क्हिमैंने बालुन् एखब्मुँ।
क्हेमैं खाब् धिंर होंमुँ चर्न टिद्, धै च धिंउँइँलेन् एखो।
झाइले च नेरो चए धिंर्बै ताँनइ बप्तिस्मा किंइ। च लिउँइँ चइ ङिने यो छ्युँ लसि बिइ, “क्हेमैंइ ङ क्ह्रोंसेंन प्रभुए फिर बिश्वास लबै अङाँ बिसि मैंम् बिस्याँ ङए धिंर खसि टिमिंन् ओ।” छ बिसि ङिने कर ल्हैदिइ।
च लिउँइँ चमैं धिंर बोसि चब् चल् पिंइ, धै चए धिंर्बै ताँन् म्हिमैंइ परमेश्वरए फिर बिश्वास लबइले चए धिंर्बै परवाने च सैं तोंइ।
पावल नेरो सिलास झेलउँइँले बैरु त्होंसि लिडियाए धिंर ह्याइ। धै येशूए फिर बिश्वास लबै अलि-अङाँमैंने त्होसि चमैंए सैं भोंब् ने आङ्हिब् लमिंसि सहरउँइँले त्होंयाँइ।
प्रभुए ताँ लोब्मैं ताँनइ ह्रोंसने मुँबै ताँन् छ्याँबै सैमैं ह्रोंसलाइ ताँ लोमिंबै म्हिलाज्यै या पिंरिगे।
च्हौ मत्त्रे आङिं चमैं धिं-धिंर स्युरसि प्ल्हेउ तम्, चमैं तब-आतबै ताँमैं पोंब, आगु स्यारब, तोनतोंर्न आगुए केर यो झोंब्मैं तम्।
झाइले दुःख तलेया छेनाले खेद् ल्हैदिबै म्हिइ खैलसेया ह्रोंसए बालिए रोमैं ओंसों योंल् त्हुम्।