28 पेयेशूजी चने बिइ, “क्हिइ ठिकन् बिइ। छान् लद्, छ लइबिस्याँ क्हिइ खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंब्मुँ।”
परमेश्वरजी बिबै ताँमैं ङिंबै म्हिइ ह्रोंसए छ्ह जोगेम्; दिलेया खीजी प्रद् बिबै घ्याँलाइ तो धों आङ्हाँबै म्हि सिब्मुँ।
येशूजी चने बिइ, “क्हिइ छ्याँबै केए बारेर तले ङने ङ्योएमुँ? परमेश्वर घ्रि मत्त्रे छ्याँब मुँ। खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंदा ङ्हाँस्याँ क्हिइ परमेश्वरजी बिबै ताँमैं ङिंल् त्हुम्।”
च शास्त्रिइ छले ह्रब् सेल्ले ज्वाफ पिंब् थेसि येशूजी चने बिइ, “क्हि परमेश्वरए ग्याल्सउँइँले ह्रेंगो आरे।” च त्हेसेरो खाबज्यै या येशूने ताँमैं ङ्योएबै आँट आल।
सिमोनइ बिइ, “ङए सैंर, छे ल्हें माफ योंबै म्हिइ ल्हें म्हाँया ललै।” येशूजी चने बिइ, “क्हिइ ठिक ताँ मैंना।”
तलेबिस्याँ खीए फिर बिश्वास लब्मैं ताँन् परमेश्वरए उँइँर ठिक ठर्दिरिगे बिसि ङ्योए ल्हागिर ख्रीष्टजीन् ठिमइ बिब् धोंबै के लमिंइ।
ठिमर्बै ताँ ठिम म्हाँदिब्मैंए ल्हागिर्न बिब ङिइ सेइमुँ। छतमा ताँन् ह्युलर्बै म्हिमैं परमेश्वरए उँइँर निसाफर रामा खाबज्यै या तोइ पोंबै घ्याँ आरे।
छले छ्ह पिंबै ठिमइ ङलाइ सैवाइ।
दिलेया ठिमइ बिब् धोंले लबै केमैं नेरो परमेश्वरए फिर्बै बिश्वासए ताँमैं स्यो स्यो ग, तलेबिस्याँ “खाबइ ठिमइ बिब् धोंबै केमैं लमुँ, च म्हि ह्रोंसइ लबै केमैंउँइँलेन् सोब्मुँ।”