15 ओ कफर्नहुमथेंमैं! क्हेमैं स्वर्गर ह्याल् योंम् ङ्हाँल् वा? आयों! क्हेमैं नर्गर्न भ्योंवाब्मुँ।”
झाइले चमैंइ बिइ, “ल्हु, ङ्यो ह्रोंसए ल्हागिर सहर घ्रि नेरो स्वर्ग समा फेनेबै नुबै धररा घ्रि बनेसि। ह्रोंसए मिं थेंले। धै ङ्यो पृथ्बीर खनिरै आप्हुँले।”
“क्हिए ज्यु सैल् खाँब्मैंने आङ्हिंन्, तलेबिस्याँ चमैंइ क्हिए प्ल्ह सैल् आखाँ। बरु प्ल्ह नेरो ज्यु ङ्हिंन-ङ्हिंन् नर्गर भ्योंवासि नास लल् खाँबै परमेश्वर म्रोंसि ङ्हिंन्।
ओ कफर्नहुमथेंमैं, क्हेमैं स्वर्गर्न फेनेम् बिल् वा? आङिं! क्हेमैं नर्गर्न भ्योंवाब्मुँ। तलेबिस्याँ क्हेमैं ङाँर लब् धोंबै औदिबै केमैं सदोम सहरर लस्याँ च सहर नास आतल्ले तोगो समा तरिमल।
येशूजी ह्रोंसए नासरत बिबै नाँस पिसि कफर्नहुम बिबै नाँसर युसि टिबर होंइ। चु सहर जबूलून नेरो नप्ताली ह्युलए चेंदो मा ङ्युए छेउर मुँ।
“झाइले परमेश्वरए ग्याल्सर स्योंम्बै अब्राहाम, इसहाक, याकूब नेरो अगमबक्तामैं टिरिब क्हेमैंइ म्रोंब्मुँ। दिलेया परमेश्वरजी क्हेमैं बैरु भ्योंवाब्मुँ, झाइले क्हेमैं क्रोदै स ह्राब्मुँ।
च नर्गर फेनेसि बेल्ले दुःख योंरिमा चइ कैंडु स्वर्गउँइँ ङ्ह्योइ छले ङ्ह्योमा ह्रेंगोउँइँलेन् अब्राहाम नेरो चए क्वेंदर लाजरस क्हुँरिब् म्रोंइ।
आछ्याँबै के लमा स्वर्गदूतलाज्यै या परमेश्वरजी ल्हयो आखल्ले निसाफ लबै त्हिंइ समा फैसि नर्गर्बै मिछु खबै क्ल्ह्योर भ्योंवाइ।