66 च ताँ थेब्मैं ताँनइ “चु कोलो लिउँइँ खैब तब् ङ्हे?” बिसि ह्रोंसए सैंर मैंइ। तलेबिस्याँ परमेश्वरए शक्ति चए फिर मुँल।
छतमा चए आघेंमैंइ चने ह्रिस लबर होंइ। दिलेया आबाइ बिस्याँ च ताँ सैं न्होंर्न थेंइ।
दिलेया याहवेह परमेश्वर योसेफने बालु मुँल। छतसि चर च प्लब् ततै ह्याइ। च ह्रोंसए क्ल्हे मिश्रीथेंए धिंर टिमल।
क्हिए बिरोधर ङइ पाप आलरिगे बिसि क्हिजी बिबै ताँमैं ङए सैं न्होंर जोगेसि थेंइमुँ।
ह्रोंसजी त्हाँबै ह्रेंलाइ आशिक पिंन्! चमैंलाइ क्हिजी भोंब् लमिंइ।
ङए यो चए फिर तब्मुँ; ङए पाख्रइ चलाइ भोंब लमिंब्मुँ।
च लिउँइँ कोलो यूहन्ना थेब् तदै ह्यासि सैं या चिदै ह्याइ। दिलेया इस्राएलीमैंए म्हाँजोर चु ताँमैं बिबै त्हे आतन् समा च म्हि आटिबै क्ल्ह्योर्न टिइ।
दिलेया मरियमइ चु ताँन् ताँ छेन्ले मैंसि सैंर थेंइ।
परमेश्वरए आशिक खीए फिर मुँल। छतसि कोलो फारदै भोंब नेरो ह्रब-सेब तदै ह्याइ।
च लिउँइँ येशू चमैंने बालु नासरत नाँसर एह्याइ, धै आबा आमाइ बिब् ङिंसि टिइ। चर म्रोंबै ताँन् ताँमैं आमाइ सैंर थेंइ।
“ङइ बिबर होंबै ताँ क्हेमैंइ छेनले सैंर थेंन्, तलेबिस्याँ म्हिमैंइ ङ म्हिए च्हलाइ म्हिमैंए योर सुम्पिदिवाब्मुँ।”
प्रभुए आशिक ने शक्ति चमैए फिर तबाइले ल्हें ल्हें म्हिइ प्रभु येशूए फिर बिश्वास लसि खी ङाँइ सैं एइ।
क्हेमैंइ योंल् त्हुबै सैमैं परमेश्वरजी क्हेमैंए ल्हागिर स्वर्गर जोगेथेंइमुँ बिबै आशा लसि क्हेमैंइ छाबै बिश्वास नेरो म्हाँया लब् ग। चु आशाए ताँ ओंसोंन् ख्रीष्टउँइँले खबै सैं तोंबै ताँउँइँले सेल।