48 तलेबिस्याँ ङ धों तबै आह्र आसेबै ह्रोंसए केब्स्योए फिर खीजी ल्हयो खसि ङ्ह्योइमुँ, तारे पिरु ताँन् म्हिमैंइ ङने ‘ङ्हो सब् मुँन,’ बिब्मुँ।
छतमा “ङ ङ्हो सब्स्यो मुँन! तारे ताँन् च्हमिरिमैंइ ङने ङ्हो सब्स्यो बिब्मुँ,” बिसि लेआइ बिइ। छतसि चइ चए मिं आशेर थेंइ।
दु:ख योंब्मैंइ लबै प्राथना खीजी थेब्मुँ; धै चमैंए प्राथना थेलेया आथेब् धों आल।
ङि हार्दियामैं या खीजी ङिलाइ आम्ले। खीए म्हाँया खोंयोंन् बिलै तरिम्।
याहवेह बेल्ले थेब मुँलेन थेब् आप्हैंब्मैंलाइ खीजी ङ्ह्योम्, दिलेया थेब् प्हैंब्मैं बिस्याँ खीजी ह्रेंगोउँइँलेन् ङो सेम्।
चए मिं खोंयोंन् बिलै तरिगे, त्हिंयाँ धोंले चए बयन ल्हें समा तरिगे! ताँन् ह्रेंमैंइ चउँइँले आशिक योंरिगे, धै चमैंइ चए मिं थेब् लरिगे।
गब्रिएल स्वर्गदूत च ङाँर युसि बिइ, “ओ नानि, च्हमिरिमैं न्होंर क्हि बेल्ले ङ्हो सब् मुँन। तलेबिस्याँ परमेश्वर क्हिने बालु मुँ, छतसि खीजी क्हिए फिर आशिक पिंइमुँ।”
झाइले इलिशिबाइ थेबै कैले मरियमने बिइ, “ओ नानि, च्हमिरिमैं न्होंरि क्हिइ बेल्ले आशिक योंइमुँ, धै क्हिए फोर्बै कोलोलाज्यै या परमेश्वरजी आशिक पिंइमुँ।
परमेश्वरजी क्हिने बिबै ताँमैं पूरा तब्मुँ बिब् क्वेंसि क्हि बेल्ले ङ्हो सब् तइमुँ।”
तोन्दोंरि लमिंल् खाँबै परमेश्वरजी ङए ल्हागिर बेल्ले थेबै के लमिंइमुँ। खीए मिं पबित्र मुँ।
येशूजी छ बिरिमा हुल न्होंउँइँले च्हमिरि घ्रिइ थेबै कैले बिइ, “क्हिलाइ फिसि ङ्हे तिंबै आमाइ बेल्ले आशिक योंइमुँ।”