42 झाइले इलिशिबाइ थेबै कैले मरियमने बिइ, “ओ नानि, च्हमिरिमैं न्होंरि क्हिइ बेल्ले आशिक योंइमुँ, धै क्हिए फोर्बै कोलोलाज्यै या परमेश्वरजी आशिक पिंइमुँ।
ङए ताँ क्हिइ ङिंइ। छतसि क्हिए सन्तानउँइँले ह्युलर्बै ताँन् ह्रेंमैंइ आशिक योंब्मुँ।”
क्ह्रोंसेंन्ले क्हिजी चलाइ खोंयोंइ आखाँबै आशिक पिंइमुँ, धै क्हि चने तमिंबइले चए सैं खोंयोंन् बिलै तोंरिम्।
मुँयुमैंए न्होंर क्हि बेल्ले छ्याँब मुँ; क्हि पोंबरै बेल्ले ह्रब मुँ; तलेबिस्याँ परमेश्वरजी खोंयोंन् बिलै क्हिए फिर आशिक पिंरिम्।
गब्रिएल स्वर्गदूत च ङाँर युसि बिइ, “ओ नानि, च्हमिरिमैं न्होंर क्हि बेल्ले ङ्हो सब् मुँन। तलेबिस्याँ परमेश्वर क्हिने बालु मुँ, छतसि खीजी क्हिए फिर आशिक पिंइमुँ।”
मरियमइ छ्याज्यालो बिब इलिशिबाइ थेमा चए फो न्होंर्बै कोलो ओलेइ, च तोदोंन् इलिशिबा पबित्र प्ल्हजी प्लिंयाँइ।
क्हि ङए प्रभुए आमा तसेया ङ ङाँर खबइले ङ बेल्ले ङ्हो सब् तइमुँ।
तलेबिस्याँ ङ धों तबै आह्र आसेबै ह्रोंसए केब्स्योए फिर खीजी ल्हयो खसि ङ्ह्योइमुँ, तारे पिरु ताँन् म्हिमैंइ ङने ‘ङ्हो सब् मुँन,’ बिब्मुँ।
“परमेश्वए मिंर युबै म्रुँ बेल्ले थेब मुँ। स्वर्ग नेरो पृथ्बीर शान्ति तरिगे। खीए मिं खोंयोंन् बिले थेब् तरिगे,” बिदै ओरइ।
स्योंम्बै मिं कालदिबै थे-थेबै चिबनाँब्मैं यहूदीमैंए खेमैंन् ग। धै ख्रीष्ट या म्हि तसि च ह्रेंर्न फिइ। म्हि तनाबिलेया खी ताँन् म्हिमैंए फिर ग्याल्स लबै परमेश्वर ग। छतसि खोंयोंन् बिलै खीए मिं थेब् लल् त्हुम्। आमेन, छान् तरिगे।
ङ्योए बिश्वास सुरु लब नेरो बिश्वास पूरा लमिंबै येशूलाइ मत्त्रे ङ्ह्योले। खीजी लिउँइँ तखबै सुखा मैंसि म्हिमैंइ खीए आब्रु वालेया तो धोंइ आङ्हाँन्ले क्रूसर्बै थेबै दुःख नोमिंइ। धै तोगो खी परमेश्वरए राजगद्दिए क्योलोउँइँ क्हुँइमुँ।