22 लिउँइँ जकरिया बैरु त्होंयुमा च म्हिमैंने पोंल् आखाँसि योइ हस्ता लइ। छतमा मन्दिर न्होंर चइ स्वर्गदूत म्रोंना बिबै ताँ बैरुबै म्हिमैंइ सेइ।
छ तरिमा बैरु खागु तबै म्हिमैं जकरिया पैंरिल। जकरियाइ मन्दिर न्होंर क्हैल् लबइले म्हिमैं प्लेटोयाल।
झाइले जकरियाइ खेगिए के लल् खाँसि ह्रोंसए धिंर ह्याइ।
छतमा चमैंइ कोलोए आबाने हस्ता लसि “कोलोए मिं तो थेंदा ङ्हाँइमुँ?” बिसि ङ्योएमा
झाइले सिमोन पत्रुसइ चने हस्ता लसि “खीजी चु ताँ खाबै बारेर बिगे? बिसि ङ्योएइ।”
पत्रुसइ तोइ आबिद् बिसि योइ हस्त लइ, झाइले प्रभुजी च झेलउँइँले खैले बैरु तेमिंइ बिबै ताँ चमैंने बिइ। धै “चु ताँ याकूब नेरो अरू आघें-अलिमैंने या बिद् ओ,” बिसि च छाइले अर्को क्ल्ह्योर छ्युडिह्याइ।
च त्हेर यहूदीमैंइ अलेक्जेन्डर बिबै म्हि ओंसों पोंबर ल्हैदिइ। चर्बै म्हिमैं च्याँ तरिगे बिसि अलेक्जेन्डरइ म्हिमैंए उँइँर योइ हस्त लसि ह्रोंस बचेबै ल्हागिर “ङिइ तोइ गल्ति आलइमुँ!” बिसि पोंबै सैं लइ।
पावलए ताँ थेसि चिबइ पोंल् पिंइ, धै पावल खटकटिर रासि म्हिमैंने योइ हस्त लमा म्हिमैं तोइ आबिल्ले च्याँ तबै लिउँइँ चइ चमैंने हिब्रू क्युइर पोंबर होंइ।