5 झाइले च ताँ थेसि निनवे सहरर्बै म्हिमैंइ परमेश्वरजी बिबै ताँ क्वेंइ। धै चिब्मैइ ताँनलाइ बर्त टिबर ल्हैदिइ, धै कोलमैं-चिबमैं ताँनइ “ङिइ आछ्याँबै केमैं लइनमैं” बिसि नइए रेंगए क्वें खिइ।
चु ताँ था सेसि मोर्दकैइ ह्रोंसए क्वें ट्होदै नइ ह्रेंग खिसि मेप्रो फोसि थेबै कैले क्रोदै सहरजरे स्युर प्रइ।
छतसि इस्राएलीमैंइ सिनै कों वाथेंसि घानामैं आखिमल।
छले चइ निनवे सहरर छ बिइरि घोषना लइ, “म्रुँ नेरो चर्बै जिम्म नोब्मैंइ बिब् धोंले, न म्हिमैंइ, न ख्योदोमैंइ, न क्ल्ह्यामैं-मेमैंइ, न र-क्युमैंइ, खाबजै या तो सैमैं या आचरिगे धै क्युइ या आथुँरिगे।
झाइले परमेश्वरजी निसाफ लबै त्हिंइर निनवेथेंमैंइ क्हेमैं छ्याब् ल्हैदिब्मुँ। तलेबिस्याँ चमैंइ योनाइ बिबै ताँ थेसि खेमैंए आछ्याँबै केमैंउँइँले सैं एइ, दिलेया क्हेमैंए म्हाँजोरि योना भन्दा या थेबै म्हि चुर मुँ!
झाइले निसाफ लबै त्हिंइर निनबे बिबै सहरर्बै म्हिमैंइ तिंइजोरोबै म्हिमैंए फिर छ्याब् मुँबन् ठर्दिब्मुँ, तलेबिस्याँ योनाउँइँले परमेश्वरए ताँ थेसि निनबे बिबै सहरर्बै म्हिमैंइ ह्रों-ह्रोंसए आछ्याँबै के पिसि परमेश्वरउँइँ सैं एल। छतसि थेद्! योना भन्दा झन् थेबै म्हि चुर मुँ।”
छतसि, ओ थुमैं, आङ्हिंन्! परमेश्वरजी ङने खै बिइमुँ, छान् तब्मुँ बिसि ङ खीए फिर बिश्वास लम्।
छतमा च ह्युलर्बै थेब च्योंब ताँनइ “चु परमेश्वरए थेबै शक्ति मुँबै म्हि मुँन!” बिमल।
बिश्वास बिब तो जा बिस्याँ ङ्योए सैंइ तो सैए फिर आशा थेंमुँ च सै क्ह्रोंसेंन तब्मुँ, धै मिइ आम्रोंलै या च सै योंब्मुँ बिसि भर लब् ग।
बिश्वासउँइँलेन् नोआज्यै च त्हे समा आम्रोंबै केमैंए बारेर परमेश्वरउँइँले था सेइ। धै खीजी बिबै ताँ क्वेंसि ह्रोंसए परवा जोगेबर नोआइ क्यु झाज घ्रि बनेइ। धै “ह्युलर्बै म्हिमैंइ परमेश्वरजी बिबै ताँ आक्वेंइमुँ,” बिसि नोआइ चमैंलाइ छ्याब् मुँबन् ठर्दिइ, दिलेया ह्रोंसए बिश्वासउँइँले च ठिक ठर्दिइ।
दिलेया ङए ग्वाइ पिंब्मैं ङ्हिंलाइ हजार घ्रिसे ङ्हिप्रसे ट्हुच्यु त्हिंइ समा ह्रेंग खिसि ङए ताँ पोंबै भों पिंब्मुँ।”