10 छले परमेश्वरजी चमैं ताँन खेंमैंए आछ्याँबै के लबै घ्याँ पिसि एखब् म्रोंइ, खीए खोंर ल्हयो खइ। छतसि खीजी सहर नास लम् बिब् धोंले सहर नास आल।
छबिमा याहवेहजी ह्रोंसए म्हिमैंलाइ नास लवाब्मुँ बिलेया खीजी सैं एसि चमैंलाइ जोगेमिंइ।
पापमैं लोइरि थेंबै म्हिल खोंयोंइ छ्याँब आत, दिलेया “पापमैं लइमु” बिसि पिवाबै म्हिइ आशिक योंम्।
दिलेया निनवे सहरर छ्याँब आछ्याँब फेलल् आखाँबै लाख घ्रिसे ङ्हिस्यु हजार भन्दा ल्हें म्हिमैं मुँ, धै ख्योदोमैं या चर ल्हेंन् मुँ। च थेबै सहरए ल्हागिर ङइ न्हुँ लल् आत्हुब् आ?”
झाइले चइ याहवेहने प्राथना लसि बिइ, “ओ याहवेह, ह्रोंसए ह्युलर मुँबै त्हेर ङइ बिब् धोंन् तइ, आङिं वा? छतसि ङ तर्शिशर ह्याबै सैं लइ, तलेबिस्याँ क्हि दयाम्हाँया लबै परमेश्वर ग, ल्हयो लमुँ, ह्रिस खबर क्हैमुँ धै बेल्ले थेबै म्हाँया लम्। धै नास लबै ताँउँइँले सैं एम् बिसि ङइ सेइमुँ।
झाइले निसाफ लबै त्हिंइर निनबे बिबै सहरर्बै म्हिमैंइ तिंइजोरोबै म्हिमैंए फिर छ्याब् मुँबन् ठर्दिब्मुँ, तलेबिस्याँ योनाउँइँले परमेश्वरए ताँ थेसि निनबे बिबै सहरर्बै म्हिमैंइ ह्रों-ह्रोंसए आछ्याँबै के पिसि परमेश्वरउँइँ सैं एल। छतसि थेद्! योना भन्दा झन् थेबै म्हि चुर मुँ।”
“झाइले च रेसि आबा ङाँर ह्यारिमा च धिंउँइँले ह्रेंगोर खरिब चए आबाइ म्रोंइ। छले ह्रोंसए च्ह एखरिब् म्रोंसि आबा बेल्ले सैं तोंइ। धै च्ह ङाँर न्हेह्यासि अँउँलो खोएसि म्वें लइ।