16 छतमा च म्हिमैं याहवेहने बेल्ले ङ्हिंइ। धै याहवेहए मिंर ख्रो पिंसि “तारे ङि क्हिलाइन फ्योम्” बिइर बाछा फैइ।
च लिउँइँ याकूबइ परमेश्वरने छले भकल लइ, “ओ परमेश्वर ङने बालु क्हि तइ बिस्याँ, प्रबै घ्याँर ङ जोगेमिंइ बिस्याँ, धै ङ चबै क्हें नेरो खिबै क्वें पिंइ बिस्याँ,
झाइले नोआइ याहवेहए ल्हागिर ख्रो पिंबै क्ल्ह्यो घ्रि बनेसि चल् तबै खेदोमैं नेरो नमेंमैं घ्रि-घ्रि किंसि परमेश्वरए मिंर ख्रो पिंइ।
चमैंइ धन्यबादए ख्रो पिंरिगे, धै सैं तोंबै क्वेमैं प्रिंदै खीजी लबै केमैंए बयन लरिगे।
याहवेहए ताँन् म्हिमैंए उँइँर खीने लबै ङए भकलमैं ङ पूरा लब्मुँ।
बरु ङलाइ धन्यबाद पिंसि ङए मिं क्वेद्! चुन् पिंल् त्हुबै ख्रो ग। धै ताँन् भन्दा थेबै परमेश्वए मिंर लबै भकल पूरा लद्।
छबिमा चमैं बेल्ले ङ्हिंसि योनाने बिइ, “क्हिइ तले चु लल?” (ओंसोंन् चइ ह्रोंसए ताँ बिल् खाँल, छतसि “च याहवेहउँइँले भौदिसि खन!” बिब चमैंइ था सेइ।)
छतसि चमैंइ याहवेहने ग्वार ह्रिसि बिइ, “ओ याहवेह, ङिइ क्हिने यो छ्युँ लसि बिमुँ, चु म्हइ लबै आच्याँबै केउँइँले ङि नास आतरिगे, धै चुलाइ भ्योंवाबै पापए छ्याब् ङिए फिर आल्हैदिरिगे, तलेबिस्याँ ओ याहवेह, क्हिए सैंर मैंबै केन् क्हिइ लइमुँ।”
चम् च्युगुथिरि प्लु धों तब् ग। च प्लु ताँन् भन्दा च्योंबै फुँ मुँलेया
छतमा ताँन् चर्च नेरो चु ताँ थेबै ताँन् म्हिमैं बेल्ले ङ्हिंयाँइ।