4 ङ कुल्मिंबै आबाजी ल्हैदिबै केमैं ङ्योइ त्हिंयाँ मुँमन् लल् त्हुम्। म्हुँइँस तयासेरो खाबज्यै के लल् आखाँ।
“चमैंइ बिइ, ‘खोइ, खाबज्यै या केर आल्हैदि। तो लब?’ “चइ चमैंने बिइ, ‘छ बिस्याँ क्हेमैं या ङए म्रोंर के लबर ह्याद्।’
येशूजी च यो ओलेल् आतबै म्हिने, “क्हि छुइ खो,” बिइ।
येशूजी चमैंने बिइ, “ङइ क्हेमैंने ङए आबाउँइँले ल्हें छ्याँबै केमैं उँइँमिंइ। च केमैं न्होंरि खाब् केए ल्हागिरि क्हेमैंइ ङ युँमाइ प्रिंल् म्हैल?”
ङए आबाए केमैं ङइ आलइमुँ बिस्याँ क्हेमैंइ ङए फिर बिश्वास आलद्।
येशूजी चमैंने बिइ, “अझै तिस्याँदे समा चारबै ह्वे क्हेमैंनेन् तब्मुँ। मिछु खैबइ क्हेमैं आहुरिगे बिसि चारबै ह्वे क्हेमैंने मुँरिबर्न प्ररिद्। मिछु खैबर प्रबै म्हिइ ह्रोंस् खनिर ह्यारिइमुँ बिसि सेल् आखाँ।
क्हिजी ङने लद् बिसि पिंबै के खाँन् लसि चु ह्युलर क्हि कति थेब मुँ बिसि उँइँमिंइमुँ।
येशूजी चमैंने बिइ, “ङलाइ कुल्मिंबै परमेश्वर आबाजी बिब् ङिंब नेरो खीजी पिंबै के खाँन् लबन् ङए चबै सै ग।
येशूजी चमैंने बिइ, “क्ह्रोंसेंन ङ क्हेमैंने बिमुँ, च्हइ ह्रोंसइन तोइ लल् आखाँ, दिलेया आबाजी तो लब् म्रोंमुँ चन् मत्त्रे लम्। तलेबिस्याँ आबाजी तो लमुँ, च्हज्यै या छान् लमुँ।
“दिलेया यूहन्नाइ पिंबै ग्वाइ भन्दा ङए बारेर थेबै ग्वाइ मुँ। तलेबिस्याँ आबाजी ङने तो केमैं पूरा लबर पिंइँमुँ, च केमैं ङइ लरिइमुँ, धै आबाजी ङ कुल्मिंब् ग बिसि च केमैंइ ङए बारेर ग्वाइ पिंरिइमुँ।
येशूजी चमैंने बिइ, “अझै दे त्हे ङ क्हेमैंने बालु टिब्मुँ, च लिउँइँ ङ कुल्मिंबै आबा ङाँर ह्याब्मुँ।
तलेबिस्याँ ङिम् ङिइ म्रोंब नेरो थेबै ताँमै आपोंल्ले टिलन् आखाँ।”
छतसि मौका योंन् समा ङ्योइ ताँन् म्हिमैंलाइ ल्होबै केमैं लरिले, खासगरि बिश्वासी अलि-अङाँमैंलाइ ल्होले।
चु जुग आछ्याँब मुँ। छतसि क्हेमैंने मुँबै त्हे खेरो ह्याल् आपिंन्, छ्याँबै केमैं लप्रद्।
येशू ख्रीष्टए फिर बिश्वास आलब्मैंने न्ह क्रों मि क्रोंले प्रद्। धै क्हेमैंइ मौका योंमा प्रभुए सैं तोंन् लबै केमैं लद्।