39 झाइले येशूजी बिइ, “आम्रोंब्मैंइ म्रोंरिगे धै म्रोंब्मैंइ म्रोंल् आखाँरिगे बिसि ङ निसाफ लबर ह्युलर युइ।”
कनमैंइ मि म्रोंइमुँ, डुँड्मैं प्रइमुँ, कोर खब्मैं सइमुँ, न्ह आथेब्मैंइ न्ह थेइमुँ, सियाब्मैं सोइमुँ धै ङ्हाँदुमैंने परमेश्वरउँइँले खबै सैं तोंबै ताँ बिमिंइमुँ।
छतसि च फरिसीमैं म्रोंसि तोइ न्हुँ आलद्। चमैं कन अगुवामैं ग। कनइ कन डोरिदिस्याँ, ङ्हिंना ङ्हिंन् होंल्दोंर पायाम्।”
दिलेया क्हिए मिइ म्रोंल् आखाँ बिस्याँ क्हिए ज्यु ताँन् मिछु तब्मुँ। छतसि क्हिए खों न्होंर मुँबै बत्ति मिछु तयाइ बिस्याँ क्हिए छ्ह या मिछु खैबन् तयाब्मुँ।
झाइले मिछु खैबर टिब्मैं नेरो कालए सुँर फेल् म्हैब्मैंइ चारबै ह्वे योंब्मुँ, धै च ह्वेइ ङ्यो शान्तिए घ्याँर डोरेब्मुँ।”
थेद्! तोगो लिउँइँ तब्मैं ओंसों तब्मुँ, धै तोगो ओंसों तब्मैं लिउँइँ तब्मुँ।”
झाइले शिमियोनइ चमैं फिर आशिक पिंदै मरियमने बिइ, “थेद्, इस्राएलीमैं न्होंरि ल्हें म्हि नास लबर नेरो ल्हें म्हि जोगेमिंबर चु कोलो कुलइमुँ। चु कोलो परमेश्वरजी कुलबै चिनु तब्मुँ, ल्हें म्हिइ चु कोलोए बिरोधर पोंब्मुँ।
“याहवेह परमेश्वरए प्ल्ह ङए फिर मुँ, तलेबिस्याँ ङ्हाँदुमैंलाइ सैं तोंबै ताँ बिमिंबर खीजी ङलाइ त्हाँइमुँ। कैदिमैं झेलउँइँले तेमिंबर, धै कनमैं मि म्रोंल् लमिंबर। आगुइ क्र ओल् आपिंब्मैंलाइ रेमिंबर खीजी ङ कुल्मिंब् ग।
च त्हेर्न येशूजी ल्हें म्हिमैंए नब-छब नेरो मोंमैंइ स्याबै म्हिमैं सल् लमिंल, धै ल्हें कनमैंलाज्यै या मि म्रोंल् लमिंल।
तलेबिस्याँ तारे परमेश्वरजी चु ह्युलर्बै म्हिमैंए निसाफ लब्मुँ, धै चु ह्युलर्बै म्रुँलाइ बैरु भ्योंवाब्मुँ।
ङए फिर बिश्वास लब्मैं मिछु खैबर टिल् आत्हुरिगे बिसि ङ ह्युलर चारबै ह्वे तसि युइमुँ।
तलेबिस्याँ ह्युलर्बै म्हिमैं दोषि ठर्दिबर परमेश्वरजी ह्रोंसए च्हलाइ कुलब आङिं, दिलेया चमैंलाइ जोगेबर कुल्मिंइ।
ताँ चुन् ग: चारबै ह्वे ह्युलर युइमुँ, दिलेया म्हिमैंए के दुष्ट मुँबइले चमैंइ चारबै ह्वे भन्दा मिछु खैबन् खोइ।
येशूजी धबै चमैंने बिइ, “ङ ह्युलर्बै चारबै ह्वे ग। ङए लिलि प्रबै म्हि मिछु खैबर प्रल् त्हुरिब् आरे। दिलेया चइ खोंयोंइ आखाँबै छ्ह पिंबै चारबै ह्वे योंब्मुँ।”
क्हेमैंइ म्हिइ लब् धोंले निसाफ लमुँ, ङइ खाबलाज्यै या निसाफ आल।
चइ बिइ, “खी पापि म्हि ङिंब् उ आङिं, ङइ आसे। ताँ घ्रि मत्त्रे ङइ सेइमुँ। ङ कन मुँल, तोगो म्रोंल् खाँब् तइमुँ।”
चमैं मिछु खैबाउँइँले चारबै व्हेर खरिगे धै दुष्टए शक्तिउँइँले फ्रेसि परमेश्वरउँइँ एरिगे बिसि क्हिइ चमैंए मि थोंमिंन्। छले चमैंइ पापए क्षमा योंब्मुँ धै ङए फिर बिश्वास लसि पबित्र तबै म्हिमैं टिबै क्ल्ह्योर चमैं टिल् योंब्मुँ।’
दिलेया नास तब्मैंए ल्हागिर ङ्यो सिनु थाँ नाँब् धों तम्। छतसि चमैं नर्गर फेनेम्। मुक्ति योंब्मैंए ल्हागिर ङ्यो लिंबै थाँ खबै धुप धोंन् तम्। छतसि चमैं स्वर्गर फेनेम्। च्हौ थेबै के खाबइ लल् खाँम्?
छतसि “ओ न्हरु च्हुइरिब्मैं रेद्, सियाब्मैंए म्हाँजोउँइँले रेखो! झाइले ख्रीष्ट क्हिए फिर चारब्मुँ,” बिसि म्हिमैंइ बिम्।
धै नास तयाब्मैंने औदिबै स्योलिबै ताँमैं पोंब्मुँ। चमैं नास तयाब्मुँ तलेबिस्याँ चमैंइ क्ह्रोंसेंन्बै ताँ आक्वें धै छ्याँबै घ्याँरै या आप्र।
दिलेया क्हेमैं छ आत, तलेबिस्याँ क्हेमैं परमेश्वरजी त्हाँबै कुल ग, परमेश्वर म्रुँए ख्रो पिंबै खेगिमैं, पबित्र ह्रें नेरो परमेश्वरए म्हिमैं ग। तलेबिस्याँ क्हेमैंइ “परमेश्वरए शक्ति ताँन् भन्दा थेब मुँ” बिसि उँइँमिंरिगे बिसि खीजी क्हेमैंलाइ मिछु खैबउँइँले तेसि खीए थेबै ह्वेर पखइ।
दिलेया ह्रोंसए बिश्वासी अलि-अङाँलाइ हेल लब्मैं मिछु खैबर्न टिम्। मिछु खैबइ चमैंलाइ कन लवासि चमैंए मि म्रोंल् आखाँ, छतसि ह्रोंस खनिर ह्यारिइमुँ बिसि चमैंइ था आसे।