31 परमेश्वरजी पापिमैं ताँ आथे, दिलेया परमेश्वरने ङ्हिंसि खीए मान लब्मैं नेरो खीजी बिब् धोंले के लब्मैंए ताँ परमेश्वरजी थेम् बिसि ङ्योइ सेइमुँ।
छले ब्याँसिर्बै नाँसमैं नास लवामा परमेश्वरजी अब्राहामलाइ मैंइ। लोत टिबै क्ल्ह्यो नास लवामा च क्ल्ह्योउँइँले खीजी लोत जोगेमिंइ।
तारे अब्राहामए प्ह्रेंस्यो एवाद्, तलेबिस्याँ च अगमबक्ता ग। चइ क्हिए ल्हागिर प्राथना लमिंब्मुँ, धै क्हि सोब्मुँ। दिलेया क्हिइ च च्हमिरि आएमिंस्याँ क्हि नेरो क्हिए ताँन् म्हिमैं खैलेबिलेया सियाब्मुँ बिसि सैंर मैंन्।”
छतसि खीजी चमैं नास लवाम् बिल, दिलेया खीए नास लबै ह्रिस म्हल् लबै ल्हागिर खीजी त्हाँबै मोशा खीए ओंसों राइ।
क्हिए सैंर मैंब पूरा लबै ल्हागिर ङलाइ लोमिंनु, तलेबिस्याँ क्हि ङए परमेश्वर ग! क्हिए खों बेल्ले छ्याँब मुँ, छतसि ङलाइ छ्याँबै घ्याँर डोरेमिंनु!
खीने बालु ङ्हिंब्मैं ताँनए सैंर मैंब खीजी पूरा लमिंम्; चमैंइ हुइब खीजी थेमुँ धै चमैंलाइ जोगेमिंम्।
चमैंइ ल्होमिंन् बिसि ग्वार ह्रिइ, दिलेया चमैं जोगेमिंब खाबै आरेल। चमैंइ याहवेहने या ग्वार ह्रिइ, दिलेया खीजी चमैंने तोइ ज्वाफ आपिं।
ओ ङए परमेश्वर, क्हिजी ङने ल्हैदिबै के ङइ सैं तोंन्ले लम्, तलेबिस्याँ क्हिए ठिम ङए सैंर मुँ।”
मोशा नेरो हारून खीए खेगिमैं मुँल, खीए मिं किंब्मैं न्होंर शमूएल मुँल। चमैंइ याहवेहने ग्वार ह्रिमा खीजी चमैंलाइ ज्वाफ पिंइ।
दुष्ट म्हिमैंउँइँले याहवेह ह्रेंगो टिम्, दिलेया ठिक के लब्मैंए प्राथना खीजी थेम्।
दुःख योंबै म्हिइ ग्वार ह्रिमा थबै न्ह आलल्ले टिबै म्हिइ ग्वार ह्रिमा चलाइ खाबज्यै ल्होरिब् आरे।
ठिमइ बिब् धों आलबै म्हिए प्राथना याहवेहजी आखो।
दिलेया क्हिजी परमेश्वरने तो ह्रिमुँ, च सै परमेश्वरजी क्हिलाइ पिंब्मुँ,” बिब ङइ सेइमुँ।
क्हेमैंइ ङलाइ त्हाँब आङिं, ङइ क्हेमैं त्हाँब् ग। क्हेमैं ह्यासि रामैं रोरिगे धै क्हेमैंए रामैं खोंयोंन् बिलै तरिगे बिसि ङइ क्हेमैं हुइ। छलमा क्हेमैंइ ङए मिंर आबाने तो सै ह्रिलेया खीजी क्हेमैंलाइ पिंब्मुँ।
येशूजी चमैंने बिइ, “ङलाइ कुल्मिंबै परमेश्वर आबाजी बिब् ङिंब नेरो खीजी पिंबै के खाँन् लबन् ङए चबै सै ग।
खाबज्यै परमेश्वरजी बिब् धोंले के लदा ङ्हाँम् बिस्याँ, ‘ङइ लोमिंबै ताँ परमेश्वरउँइँले युब् उ, ह्रोंसए सैंर मैंसि पोंब् जा’ बिसि चइ सेब्मुँ।
च म्हिइ चमैंने बिइ, “खैतबै औदिबै ताँ! खी खनिउँइँले खइ बिसि क्हेमैंइ आसे, दिलेया ङए मि खीजीन् म्रोंन् लमिंइ।
ह्युल बनेब् ओंनोंन् फिब् ओंनोंबै आम्रोंबै म्हिए मि म्रोंल् लमिंबै ताँ खाबज्यै आथेइमुँ!
छतसि ङइ बिइ, ‘ओ परमेश्वर, ङए बारेर छ्वेर प्ह्रिब् धोंले क्हिए सैंर मैंबै ताँ पूरा लबर ङ युइमुँ।’”