29 मोशाने परमेश्वर पोंमल बिसि ङिइ सेइमुँ, दिलेया चु म्हि खाब् जा? खनिर्बै जा? बिसि ङिइ था आसे।”
खीजी मोशालाइ ह्रोंसए घ्याँर प्रबर ल्हैदिइ; धै इस्राएलीमैंए उँइँर खीजी थे-थेबै केमैं लसि उँइँइ।
च लिउँइँ याहवेहजी ह्रोंसए के लबै म्हि मोशा नेरो खीजी त्हाँबै हारून कुल्मिंइ।
तम्बुर चमैंइ मोशा नेरो याहवेहए पबित्र म्हि हारूनए फिर ह्रिस लइ।
दिलेया ङ प्हुँलुँ धोंन् तब् मुँ, म्हि आङिं बिसि म्हिमैंइ ङलाइ तोइ धोंइ आङ्हाँ, धै ङलाइ प्ह्रइमुँ।
चु ताँ थेसि फरिसीमैंइ बिइ, “चु म्हिइ मोंए म्रुँ बालजिबुलए शक्तिउँइँले मोंमैं ल्हाम्।”
“चु म्हिइ ‘ङइ परमेश्वरए मन्दिर फुवासि धबै सोंगैंर बनेल् खाँम्,’ बिइ।”
“चुइ ‘रोमी म्रुँलाइ बालि फोल् आत्हु,’ बिम्, धबै ‘ङ ख्रीष्ट म्रुँ ग,’ बिसि चुइ ङ्योए म्हिमैं भाँडिवाइ,” बिसि चमैंइ येशूए फिर छ्याब् ल्हैदिबर होंइ।
स्योंम्बै मोशालाइ परमेश्वरजी खीए ठिम पिंइ, दिलेया येशू ख्रीष्टउँइँले क्ह्रोंसेंन्बै ताँ नेरो बेल्ले थेबै दयाम्हाँया ङ्योइ योंइ।
चु म्हि खनिउँइँले खब् जा बिसि ङिइ सेइमुँ। दिलेया परमेश्वरजी कुल्मिंबै म्रुँ ख्रीष्ट युमा खी खनिर्बै जा बिसि खाबज्यै सेल् खाँरिब् आरे।”
येशूजी मन्दिरर लोमिंरिमा थेबै कैले बिइ, “क्हेमैंइ ङलाइ ङो सेम्, धै ङ खनिउँइँले युइ बिबै ताँ या क्हेमैंइ सेइमुँ। ङ ह्रोंसए सैंर मैंब् धोंले युब आङिं, दिलेया ङलाइ कुल्मिंबै परमेश्वर आबा क्ह्रोंसेंन्बै मुँ। क्हेमैंइ खीलाइ ङो आसे।
येशूजी बिइ, “ङइ ह्रोंसए बारेर ग्वाइ पिंलेना ङए ग्वाइ क्ह्रोंसेंन्बै मुँ। ङ खनिउँइँले युजी खनिर ह्यासिन् मुँ बिसि ङइ सेइमुँ, दिलेया ङ खनिउँइँले युइ धै खनिर हयासिन् मुँ बिब क्हेमैंइ आसे।
फरिसीमैं न्होंर्बै को-कोइ बिइ, “च परमेश्वरउँइँले युबै म्हि आङिं, तलेबिस्याँ चइ प्रिबै त्हिंइ आम्हाँदि।” दिलेया अरूमैंइ बिइ, “चु पापि म्हि मुँस्याँ, चुइ छाबै औदिबै चिनुमैं खैले लल् खाँइ?” चु ताँइ लमा चमैं न्होंरि आक्ह्रि।
छतमा चमैंइ च मि म्रोंल् खाबै म्हि धबै हुइसि बिइ, “परमेश्वरए मिं थेब् लद्। चु म्हि पापि ग बिसि ङिइ सेइमुँ।”
च म्हिइ चमैंने बिइ, “खैतबै औदिबै ताँ! खी खनिउँइँले खइ बिसि क्हेमैंइ आसे, दिलेया ङए मि खीजीन् म्रोंन् लमिंइ।
म्हि हुलइ पावलए ताँ च्हौ समा छेनाले थेइ। दिलेया च लिउँइँ चमैइ “छाबै म्हि पृथ्बीउँइँले स्योवाद्। च सोबै लायकर्बै आरे,” बिदै ओरबर होंइ।
दिलेया तिंयाँबै त्हिंइ समा परमेश्वरजी ङलाइ जोगेमिंइमुँ। छतसि तिंयाँ चुर मुँबै थेब, च्योंब, ताँनए उँइँर चु ताँमैंए ग्वाइ पिंदै ङ चुर राल् योंइमुँ। अगमबक्तामैं नेरो मोशाइ लिउँइँ तखब्मुँ बिबै ताँमैं बाहेक अरू ङइ तोइ आबिइमुँ।
“चु मोशाने इस्रालिमैंइ ‘क्हि ङिए फिर्बै चिब तसि निसाफ लबर खाबइ कुलल?’ बिमा चमैंइ खीजी बिबै ताँ आङिंल। दिलेया परमेश्वरए स्वर्गदूत मोशाने झ्याडिर म्रोंयुल। झाइले च स्वर्गदूतजी ल्होमिंबइले चमैंए फिर्बै चिब नेरो चमैं जोगेमिंबै म्हि लसि परमेश्वरजी मोशा कुल्मिंइ।
स्योंमा परमेश्वर खीए ताँ बिमिंबै म्हिमैंउँइँले ङ्योए खेमैंने ल्हें खे, ल्हें खालर्बै चिनुमैंउँइँले पोंइ।
दिलेया चु नुखबै त्हिंइजरे परमेश्वर खीए च्हउँइँले ङ्योने पोंइमुँ। परमेश्वरजी खीए च्हउँइँलेन् ह्युलर्बै तोन्दोंरि सैमैं बनेइ। धै ह्युलर्बै ताँन् सैए फिर क्ल्हे तबर खीजी खीए च्हलाइन त्हाँइ।