25 चइ बिइ, “खी पापि म्हि ङिंब् उ आङिं, ङइ आसे। ताँ घ्रि मत्त्रे ङइ सेइमुँ। ङ कन मुँल, तोगो म्रोंल् खाँब् तइमुँ।”
च नबै म्हिइ चमैंने बिइ, “ङलाइ सल् लमिंबै म्हिजीन् ह्रोंसए क्ल्ह्यो नोसि प्रयाद्,” बिइ।
छतमा चमैंइ च मि म्रोंल् खाबै म्हि धबै हुइसि बिइ, “परमेश्वरए मिं थेब् लद्। चु म्हि पापि ग बिसि ङिइ सेइमुँ।”
“चइ क्हि तो लइ? चइ क्हिए मि खैले म्रोंल् लमिंइ?” बिसि चमैंइ चने ङ्योएमा।
च म्हिइ चमैंने बिइ, “खैतबै औदिबै ताँ! खी खनिउँइँले खइ बिसि क्हेमैंइ आसे, दिलेया ङए मि खीजीन् म्रोंन् लमिंइ।
छतसि परमेश्वरए च्हए फिर बिश्वास लबै म्हिए सैंर चु ग्वाइ तम्, दिलेया परमेश्वरए फिर बिश्वास आलबै म्हिमैंइ परमेश्वरलाइ स्योर्गु ठर्दिम्, तलेबिस्याँ परमेश्वरजी खीए च्हए बारेर पिंबै ग्वाइ चमैंइ आक्वें।