21 दिलेया चुइ खैले मि म्रोंल् खाँब् तइ बिसि ङिइ आसे। धै चुए मि खाबइ म्रोंल् लमिंइ, चै या ङिइ आसे। चु सैं चियाल् खाँइमुँ छतसि चुनेन् ङ्योएद्। ह्रोंसए बारेर च ह्रोंसइन पोंब्मुँ।”
च हुल न्होंरि च्युसे ङ्हिंदिं समा को त्हबै बेथाइ दुःख योंबै च्हमिरि घ्रि मुँल। चइ खीए बेथा सबर ल्हें म्हिमैंने ङ्ह्योब्-लिब् लसि ह्रोंसने मुँबै ताँन् मुइ खर्ज लल् खाँल। दिलेया खाबज्यै या सल् लल् आखाँल।
चर सोंच्युसे प्रेदिं ओंनोंन् नरिबै म्हि घ्रि मुँल।
झाइले “क्हिए मि खैले म्रोंल् खाँब् तइ?” बिसि चमैंइ ङ्योएमा।
छबिमा चए आबा-आमाइ बिइ, “अँ, चु ङिए च्ह ग, चु फिब् ओंनोंन् कन मुँल।
“येशून् परमेश्वरजी कुल्मिंबै म्रुँ ख्रीष्ट ग बिबै म्हिलाइ च्हों धिंउँइँले तेवाल त्हुम्,” बिसि यहूदीमैंइ ओंसों ओंनोंन् मत लल। छतसि चए आबा-आमा यहूदी चिबनाँब्मैं म्रोंसि ङ्हिंसि
“चुए उमेर योल् खाँइमुँ। चनेन् ङ्योएद्,” बिइ।
पत्रुसइ चर एनियास मिं मुँबै म्हि घ्रि त्होइ। च म्हि प्रेदिं ओंनोंन् यो प्हलेमैं ओलेल् आखाँबै स्याले तसि क्ल्ह्योर्न रोरिल।