59 छबिमा चमैंइ खी ल्हिब बिसि युँमा तोमा येशू लोसि मन्दिरउँइँले बैरु त्होंयाइ।
झाइले चमैंइ म्रा बैरु मुँबै ताँन् म्हिमैंए मि आम्रोंब् लवाइ। धै च म्हिमैंइ म्रा स्याल् आखाँ।
दिलेया फरिसीमैं बैरु त्होंसि येशूलाइ खैले सैब् ङ्हे बिसि खीए बिरोधर मत लइ।
छलमा बल्ल चमैंए मि थोंसि “खीन् मुँन!” बिब् सेइ। दिलेया येशू चमैंउँइँले म्हयाइ।
छतसि येशू धबै यहूदीमैंइ म्रोंन्ले प्रब्-टिब आल। दिलेया यरूशलेम पिसि म्हि आटिबै क्ल्ह्योए चेंदोर्बै एफ्राइम बिबै नाँसर ह्यासि चर्न ह्रोंसए चेलामैंने बालु टिइ।
चेलामैंइ खीने बिइ, “ओ गुरु, दे त्हिंइ ओंसों यहूदी चिबनाँब्मैंइ क्हि युँमाइ प्रिंसि सैल् म्हैल! धबै क्हि च क्ल्ह्योर्न ह्याम्मा?”
क्हेमैं चारबै ह्वे योंब्मैं तरिगे बिसि ह्वे क्हेमैंने मुँरिबर्न चारबै ह्वेर बिश्वास लद्।” चु ताँ बिबै लिउँइँ येशू च क्ल्ह्योउँइँले ह्याइ, धै चमैंउँइँले लोसि टिइ।
पिलातसइ चमैंने “क्हेमैंइन चु म्हि बोसि क्हेमैंए ठिमर बिब् धोंले चुए निसाफ लद्,” बिमा चमैंइ, “खाबलाज्यै या सैबै दण्ड पिंबै हग ङिने आरे,” बिइ।
नब् सबै म्हिइ खी खाब् मुँल बिसि ङो आसेल। तलेबिस्याँ चर म्हिए हुल तबइले येशू च क्ल्ह्योउँइँले ह्याल् खाँल।
येशू च क्ल्ह्योउँइँले ह्यारिमा फिब् ओंनोंबै कन तबै म्हि घ्रि म्रोंइ।
स्तिफनसइ छबिमा चमैं थेबै कैले ओरसि ह्रों-ह्रोंसए न्ह म्रुइ। धै चमैं ताँनइ तिखेर्न चए फिर ह्वानेइ।