47 परमेश्वरए सन्तानइ परमेश्वरए ताँ थेम्। क्हेमैं परमेश्वरए सन्तान आङिं। छतसि क्हेमैंइ परमेश्वरए ताँ आथे।”
ङलाइ आम्हाँदिब्मैं नेरो ङए ताँ आक्वेंब्मैंए ल्हागिर नियाधिश घ्रि मुँ। चु ह्युल नुयाबै त्हिंइर ङइ पोंबै ताँमैंइन चमैंए निसाफ लब्मुँ।
पिलाताइ खीने “छ बिस्याँ क्हि म्रुँन् वा?” बिसि ङ्योएमा येशूजी बिइ, “ङ म्रुँ ग बिसि क्हिइन बिइमुँ। क्ह्रोंसेंन्बै ताँए ग्वाइ पिंबै ल्हागिर ङ फिब् ग। छतसि ङ चु ह्युलर युब् ग। क्ह्रोंसेंन्बै ताँ खोब्मैंइ ङए ताँ थेमुँ।”
क्ह्रोंसेंन ङ क्हेमैंने बिमुँ, च त्हे खसिन् मुँ, च त्हे तोगोन् ग। सियाब्मैंइ परमेश्वरए च्हए कै थेब्मुँ, धै च्हए कै थेब्मैं सोल् योंब्मुँ।
येशूजी धबै बिइ, “छतसि ङए आबाजी ङ ङाँर खबै सैं आपिंस्याँ खाबै या ङ ङाँर खल् आखाँ,” बिसि ङइ ओंसोंन् क्हेमैंने बिल।
क्हेमैं अब्राहामए सन्तानमैं ग बिसि ङइ सेइमुँ। दिलेया क्हेमैंइ ङ सैल् म्हैमुँ, तलेबिस्याँ ङइ बिबै ताँ क्हेमैंइ थेदा आङ्हाँ।
ङइ बिबै ताँमैं क्हेमैंइ तले आक्हो? तलेबिस्याँ क्हेमैंइ ङइ बिबै ताँमैं थेल् आखाँ।
ङइ क्ह्रोंसेंन्बै ताँ पोंमुँ, दिलेया क्हेमैंइ ङए फिर बिश्वास आल।
परमेश्वरए प्हसेमैं नेरो दुष्टए प्हसेमैं खैले ङो सेम् बिस्याँ, ह्रोंसए बिश्वासी अलि-अङाँलाइ सैं न्होंउँइँलेन् म्हाँया आलब्मैं नेरो छ्याँबै केमैं आलबै म्हिमैं परमेश्वरए प्हसेमैं आङिं।
“परमेश्वरजी कुल्मिंबै म्रुँ ख्रीष्ट येशू ग” बिसि बिश्वास लबै म्हि परमेश्वरए प्हसे ग, आबालाइ म्हाँया लबै म्हिइ च्हलाज्यै सैं न्होंउँइँलेन् म्हाँया लम्।
ख्रीष्टजी बिब् धोंले आप्रब, खीजी बिबै ताँए फिरि अरू ताँ थप्दिब्मैंने परमेश्वर आटि। दिलेया खीजी बिब् धोंले प्रब्मैंने बालु परमेश्वर आबा नेरो च्ह ङ्हिंना ङ्हिंन् टिम्।
ओ ङइ खोबै थु, आछ्याँबै के लब्मैंइ धोंले आलद्, बरु छ्याँबै के लब्मैंइ धोंलेन् क्हिज्यै या छ्याँबै केमैं लद्। छ्याँबै के लब्मैं परमेश्वरए म्हिमैं ग, आछ्याँबै के लब्मैंइ परमेश्वरलाइ आम्रोंइमुँ।