3 च त्हेर्न शास्त्रिमैं नेरो फरिसीमैंइ च्हमिरि घ्रि फ्रें क्ल्योंरिबै त्हेर स्यासि क्हाइ पखइ, धै ताँन् म्हिमैंए म्हाँजोर राल् पिंइ।
छतमा हेरोद म्रुँइ ख्रो पिंबै खेगि चिब्मैं नेरो शास्त्रिमैं खागु लसि “परमेश्वरजी कुल्मिंबै म्रुँ खनिर फिब्मुँ?” बिसि ङ्योएइ।
प्हँन्हाँग्धों न्हाँक्कर्न खी धबै कोंउँइँले युसि मन्दिरर ह्यामा ताँन् म्हिमैं खी ङाँर खइ। धै येशू क्हुँसि चमैं लोमिंर होंइ।
चमैंइ यशूने बिइ, “ओ गुरु, चु च्हमिरि फ्रें क्ल्योंरिबै त्हेर ङिइ स्याइ।
चु ताँ थेमा ओंसों खिब्मैं त्होंह्याइ, धै घ्रि घ्रिले अरू म्हिमैं या त्होंह्याइ। छतमा येशू घ्रिन् च च्हमिरिने तयाइ, च च्हमिरि बिस्याँ खीए ओंसों रारिल।
ओंसों मि आम्रोंबै म्हिलाइ चमैंइ फरिसीमैं ङाँर पखइ।
चमैंइ पत्रुस नेरो यूहन्नालाइ म्हाँजोर राल् पिंसि “क्हेमैंइ खाब् शाक्तिउँइँले नेरो खाबै मिंर चु के लल?” बिसि ङ्योएइ।
दिलेया ह्रोंसए प्युँ मुँन-मुँन् अरू मुँयुँने बालु प्रइबिस्याँ च ब्यभिचार लबै च्हमिरि तब्मुँ। दिलेया प्युँ सियाइबिस्याँ च च्हमिरि ठिमए न्होंर टिल् आत्हु। झाइले अर्को मुँयुँने बालु ब्ह्या ललेया चए फिर ब्यभिचारए छ्याब् आल्हैदि।