15 क्हेमैंइ म्हिइ लब् धोंले निसाफ लमुँ, ङइ खाबलाज्यै या निसाफ आल।
दिलेया खीजी चने बिइ, “ओ थु, क्हेमैंए फिर निसाफ लब् नेरो क्हेमैंए सै न्होर चुमिंन् बिसि ङलाइ खाबइ ल्हैदिइ?”
ङइ बिबै ताँमैं थेसेया च ताँ आङिंइ बिस्याँ, ङइ चए निसाफ लरिब् आरे, तलेबिस्याँ ङ ह्युलर्बै म्हिमैंए निसाफ लबर युब आङिं, दिलेय ह्युलर्बै म्हिमैं जोगेमिंबर युब् ग।
येशूजी बिइ, “ङए ग्याल्स चु ह्युलर्बै आङिं। ङए ग्याल्स चु ह्युलर्बै ङिंस्याँम् ङ येहूदिमैंए योर आफेरिगे बिसि ङए चेलामैं ङए ल्हागिर नेमल। धै ङ यहूदीमैंए योर आफेमल। दिलेया ङए ग्याल्स चु ह्युलर्बै आङिं।”
तलेबिस्याँ ह्युलर्बै म्हिमैं दोषि ठर्दिबर परमेश्वरजी ह्रोंसए च्हलाइ कुलब आङिं, दिलेया चमैंलाइ जोगेबर कुल्मिंइ।
छतसि म्हि ङ्ह्योसि निसाफ आलद्, दिलेया छेनाले ताँ क्होसि निसाफ लद्।”
चइ बिइ, “प्रभु, खाबज्यै या आल्हैदि।” येशूजी बिइ, “ङज्यै या क्हि छ्याब् आल्हैदि। ह्याद्! तारे धबै पाप आलद्।”]
ओ अरूए फिर छ्याब् ल्हैदिबै म्हि, क्हि खाब् मुँलेया निउँ लबै घ्याँ तोइ आरे, तलेबिस्याँ क्हिइ अरूए फिर खैले छ्याब् ल्हैदिमुँ छाबन् के क्हिज्यै लम्। छतसि खाबइ आगुए फिर छ्याब् ल्हैदिमुँ च ह्रोंसन् दोषि ठर्दिम्।
पबित्र प्ल्ह मुँबै म्हि बिस्याँ ताँन् सै छेनाले क्होल् खाँम्, दिलेया खाबज्यै या छाबै म्हिलाइ छ्याब् ल्हैदिल् आखाँ।
छतसि तारे ङिइ म्हिमैंलाइ ङ्ह्योमा चमैंने मुँबै बैरुबै सैमैंउँइँले आङ्ह्यो। ख्रीष्टलाज्यै ओंसों ङिइ छलेन् ङ्ह्योमल, तारे ङिइ खीलाइ छले आङ्ह्यो।
तो क्हेमैंइ ह्रोंसए न्होंर्न फेलब नेरो आछ्याँबै सैं प्ह्याबै म्हिमैं धों तइ आङिं वा?